ولیکن دیدگاه مشهور، شش ماه پایانی را معتبر می‌داند در این‌صورت اگر فاصله سفیانی تا ظهور شش ماه باشد، زمان حمله سفیانی به عراق در اواخر ماه رمضان و اوایل شوال است. هر دو دیدگاه ادله قوی دارند.

و اما درباره «مکان» ورود لشکر ایرانیان به عراق شواهدی در میراث حدیثی وجود دارد.

سفیانی بعد از تسلط بر سوریه به سمت عراق لشکرکشی می‌کند. سفیانی ابتدا به بغداد حمله کرده و پایتخت سقوط می‌کند و سپس به کوفه و نجف حمله خواهد کرد.

در این هنگام، سپاه خراسانی از ایران که برخی یاران خاص امام عصر نیز در این لشکر حضور دارند، با سرعت منزلگاه‌ها را طی کرده و وارد عراق می‌شوند:

یَبْعَثُ السُّفْیَانِیُّ جَیْشاً إِلَى الْکُوفَةِ...فَیُصِیبُونَ مِنْ أَهْلِ الْکُوفَةِ قَتْلًا وَ صُلْباً وَ سَبْیاً فَبَیْنَا هُمْ کَذَلِکَ إِذْ أَقْبَلَتْ رَایَاتٌ مِنْ قِبَلِ خُرَاسَانَ وَ تَطْوِی الْمَنَازِلَ طَیّاً حَثِیثاً وَ مَعَهُمْ نَفَرٌ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِم (نعمانی، الغیبة، ص۲۸۰).

عبارت «تَطْوِی الْمَنَازِلَ طَیّاً حَثِیثاً» در حدیث فوق که به معنای «‌منزلگاه‌ها را به سرعت می‌پیمایند»؛ بیانگر این است، همه زیرساخت‌ها در طول مسیر از مرزهای ایران تا کوفه و نجف، از مدت‌ها قبل، آماده و مهیا است که لشکر خراسانی با این سرعت، به مقصد می‌رسد.

از این‌رو فرصت پیاده‌روی اربعین و‌ تجهیز مرزها و منزلگاه های طول مسیر از ایران تا کوفه و نجف، در راستای نگاه آینده‌پژوهانه مهدوی، قابل ارزیابی است و به درستی مسئولین از فرصت اربعین، استفاده نموده و زیرساخت ها را مهیا نموده‌اند.

(https://t.me/Monji_EmamMahdi/20243)بویژه توجه به مرز مهران، به عنوان «نزدیک‌ترین» مسیر برای رسیدن به بغداد و نجف، حائز اهمیت است.