هنگام آوازخوانی، ماهیچه‌های تنفسی فعال شده و عملکرد قلب و فشار خون بهبود می‌یابد.

آوازخوانی گروهی باعث ایجاد همبستگی اجتماعی و ارتباط نزدیک میان افراد می‌شود و حتی کامل‌ترین غریبه‌ها می‌توانند پس از یک ساعت آوازخوانی احساس نزدیکی کنند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که آواز می‌تواند به بازتوانی مغز کمک کند؛ برای مثال، بازماندگان سکته مغزی یا آسیب مغزی با تمرینات آوازخوانی توانایی‌های گفتاری و شناختی خود را بازیابی می‌کنند.

افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن تنفسی نیز می‌توانند با تمرینات آواز، ریتم و عمق تنفس خود را بهبود دهند.

به طور کلی، آوازخوانی یک فعالیت جامع است که جسم، ذهن و روح را تقویت کرده و پیوندهای اجتماعی را قوی‌تر می‌سازد، حتی بیشتر از شنیدن موسیقی تنها.