اتفاق اخیر و اظهارات مدیرعامل باشگاه استقلال خوزستان علیه فولاد خوزستان، در شرایطی صورت گرفت که شرکت فولاد بار دیگر ورزشگاه اختصاصی خود را در اختیار رقبا قرار داد تا مسابقه‌ای حساس تعطیل نشود. باشگاه فولاد خوزستان هیچگونه تعهد قانونی برای برگزاری این مسابقه نداشت و صرفاً از سر همکاری و احساس مسئولیت اجتماعی با باشگاه استقلال خوزستان همکاری کرد. طبیعی بود که انتظار قدردانی و همکاری متقابل وجود داشته باشد، نه هجمه و بیان سخنانی که بیشتر به فرافکنی و هیجانات کاذب می‌ماند تا نقد سازنده.

واقعیت این است که مدیرعامل استقلال خوزستان امروز بیش از هر چیز باید در مقام پاسخگویی نسبت به وضعیت ورزشگاه غدیر باشد؛ ورزشگاهی که با اجاره‌ای اندک و حتی با حمایت‌های مالی برای تعمیرات در اختیار باشگاه قرار گرفت اما هنوز در شرایط مطلوبی قرار ندارد. سامان دادن به زیرساخت‌های لازم برای باشگاهی که تحت مدیریت اوست، اولویتی انکارناپذیر است و بیان طلبکارانه نسبت به باشگاهی دیگر که بارها دست یاری داده و همکاری کرده، نه کار شایسته‌ای است و نه با اخلاق حرفه‌ای سازگار.

بی‌تردید، مشکلات ورزشگاه غدیر و وضعیت نامناسب آن، محصول بی‌توجهی و ضعف مدیریت در بهره‌برداری و نگهداری است. به همین دلیل، به‌جای آنکه بار همه کاستی‌ها بر دوش دیگران گذاشته شود، انتظار می‌رود مدیران استقلال خوزستان با شفافیت درباره اقدامات و برنامه‌های خود برای بازسازی غدیر سخن بگویند و مسیر پاسخگویی را انتخاب کنند.

فوتبال خوزستان امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند انصاف و هم‌افزایی است. نقد بی‌انصافانه نه‌تنها گرهی از مشکلات باز نمی‌کند، بلکه افکار عمومی را از اصل ماجرا—یعنی ضرورت بازسازی و فعال‌سازی زیرساخت‌های ورزشی استان—دور می‌سازد. اخلاق حرفه‌ای حکم می‌کند که رقابت درون زمین باقی بماند و در بیرون از آن، هم‌افزایی و همیاری جایگزین جدال رسانه‌ای شود.

اگر مدیران باشگاه‌ها در بیان مواضع خود انصاف و اخلاق را رعایت کنند و به جای تخریب، به سمت مطالبه‌گری مشترک برای ارتقای امکانات ورزشی بروند، هم هواداران دلگرم می‌شوند و هم آینده فوتبال خوزستان روشن‌تر خواهد شد. امروز بیش از هر زمان باید یادآوری کرد که «انصاف» و «اخلاق حرفه‌ای» سنگ‌بنای هر موفقیتی در فوتبال است، چه در میدان رقابت و چه در عرصه مدیریت.