وبگاه گاردیَن در گزارشی آورده است: خاویر گونزالس (Javier Gonzalez)، استاد تغذیه و متابولیسم دانشگاه باث انگلیس، در این زمینه می‌گوید: این ادعا پایه علمی دارد، اما نباید آن را به شکل مطلق تفسیر کرد. هنگام ورزش، بدن همواره از ترکیبی از منابع سوخت، عمدتاً کربوهیدرات و چربی، استفاده می‌کند. اگر فرد از شب قبل ناشتا باشد، معمولاً سهم چربی در این ترکیب سوختی کمی افزایش و سهم کربوهیدرات کاهش می‌یابد، به‌ویژه اگر صبحانه حاوی کربوهیدرات فراوانی باشد.

وی در ادامه هشدار می‌دهد: اما این موضوع به آن معنا نیست که ورزش در حالت ناشتا برای کاهش وزن مناسب‌تر است. بدن تنها قادر به ذخیره مقدار محدودی کربوهیدرات به‌صورت گلیکوژن در کبد و عضلات است و هر انرژی اضافی، خواه از کربوهیدرات، چربی یا پروتئین، در نهایت به چربی بدن تبدیل می‌شود.

نکته کلیدی

گونزالس تأکید می‌کند: برای کاهش چربی، باید بدن را در حالت نقصان کالری قرار دهید، یعنی بیشتر از آنچه دریافت می‌کنید، انرژی بسوزانید. اگر این تعادل منفی برقرار نباشد، فرقی نمی‌کند ناشتا ورزش کنید یا نه؛ بدن در بلندمدت این انرژی را به شکلی مدیریت می‌کند که تعادل خود را حفظ کند.

فواید متابولیک

ورزش در حالت ناشتا می‌تواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد و به عضلات در جذب بهتر گلوکز (قند خون) کمک کند. این اثرات در ورزش‌های استقامتی مانند دویدن و دوچرخه‌سواری مشهودتر است.

نکات عملی برای ورزشکاران

• اگر قصد دارید با معده خالی ورزش کنید، با جلسات کوتاه ۱۵ تا ۲۰ دقیقه‌ای آغاز کنید؛
• به علائم بدن خود توجه کنید؛ احساس سرگیجه یا ضعف نشانه نیازمند تغذیه است؛
• برای ورزش‌های با شدت بالا، مصرف مقداری کربوهیدرات پیش از ورزش توصیه می‌شود.

جمع‌بندی نهایی

پروفسور گونزالس نتیجه می‌گیرد: مهم‌ترین عامل، تداوم در ورزش است. ورزش‌کردن با معده خالی یا پر، تنها یک مساله فرعی در این مسیر محسوب می‌شود. بهترین روش، ورزش منظم همراه با یک برنامه غذایی متعادل است که بتوان آن را در بلندمدت حفظ کرد.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که ورزش در حالت ناشتا ممکن است مزایای متابولیک خاصی داشته باشد، اما برای کاهش وزن مؤثر، ایجاد تعادل منفی انرژی از طریق ورزش منظم و رژیم غذایی مناسب، از هر راهبرد دیگری مهم‌تر است.