این اقدام می‌تواند پرده از اسرار یک پرونده تاریخی بردارد که سال‌ها علاقه‌مندان به تاریخ و هوانوردی را کنجکاو کرده است. ترامپ در پست‌های خود در شبکه‌های اجتماعی نوشت که داستان ارهارت میلیون‌ها نفر را مجذوب خود کرده و حالا زمان آن است که همه اطلاعات دولتی درباره آخرین سفر او و جزئیات دیگر منتشر شود.

آملیا ارهارت در تلاش برای دور زدن جهان، در مسیر رسیدن به جزیره هاولند، یک جزیره کوچک مرجانی و غیرمسکونی متعلق به آمریکا، ناپدید شد. او پیش از این از اوکلند، کالیفرنیا به لاو در پاپوآ گینه نو پرواز کرده بود و در هواپیمای الکترا با دو موتور همراه با ناوبر خود، فرد نونان، راهی اقیانوس آرام شد.

گزارش رسمی می‌گوید هواپیما دچار مشکلات ارتباطی شد و ارهارت و نونان نتوانستند جزیره را پیدا کنند. نهایتاً هواپیما به دلیل تمام شدن سوخت در اقیانوس سقوط کرد. اما هیچ شواهد فیزیکی، مانند لاشه هواپیما یا قطعات آن، تا به امروز پیدا نشده است.

گمانه‌زنی‌ها درباره ناپدید شدن ارهارت طی دهه‌ها ادامه داشته است. برخی معتقدند او در نزدیکی جزایر مارشال که در آن زمان تحت کنترل ژاپن بود، سقوط کرده است، و برخی دیگر نظریه دارند که او به جزیره نیکومارورو در نزدیکی کیریباتی رسید و به عنوان یک بازمانده تنها در آنجا جان باخت. حتی قطعات استخوانی که در سال ۱۹۴۰ در نیکومارورو پیدا شد، ابتدا به ارهارت نسبت داده شد، اما پزشکان آن زمان آن‌ها را متعلق به یک مرد دانستند.

در طول دهه‌ها، برخی از اسناد FBI و گزارش‌های جستجوی نیروی دریایی آمریکا منتشر شده‌اند، اما بخش قابل توجهی از مدارک هنوز محرمانه باقی مانده‌اند، و همین موضوع باعث افزایش حدس و گمان‌ها و فرضیه‌های توطئه درباره دخالت دولت در پرونده شده است. ترامپ تاکید کرده است که اسناد منتشر شده شامل «تمام مدارک دولتی مرتبط با آملیا ارهارت، آخرین سفر او و هر چیز دیگری درباره او» خواهد بود.

علاقه به پرونده ارهارت پس از هشت دهه همچنان زنده است. سال گذشته گروهی از پژوهشگران مدعی شدند که ممکن است لاشه هواپیمای او را یافته باشند. آن‌ها با استفاده از تصویربرداری سوناری کف اقیانوس اطراف جزیره هاولند را نقشه‌برداری کردند و منطقه‌ای را یافتند که احتمال می‌دهند هواپیمای کوچک ارهارت در آنجا و در عمق حدود ۴,۸۷۷ متر (۱۶,۰۰۰ فوت) قرار دارد.

ارائه این اسناد می‌تواند جزئیات جدیدی درباره آخرین سفر او، تعامل‌های دولتی و احتمالاً فرضیه‌های ناپدید شدن را آشکار کند. علاقه جهانی به ارهارت، نه تنها به دلیل رکوردها و دستاوردهای هوانوردی‌اش، بلکه به دلیل رمز و راز ناپدید شدن اوست. حتی در سال ۲۰۲۲، مراسم‌هایی در لنددرری برای بزرگداشت نودمین سالگرد فرود تاریخی ترانس‌آتلانتیک او برگزار شد تا یاد و میراث این خلبان پیشگام زنده نگه داشته شود.

در نهایت، انتشار اسناد محرمانه ممکن است پاسخ برخی پرسش‌های دیرینه را بدهد و همچنین گمانه‌زنی‌ها و نظریه‌های مختلف درباره سرنوشت آملیا ارهارت را روشن‌تر کند، از جمله اینکه آیا سقوط ناشی از تمام شدن سوخت بوده یا احتمال دخالت عوامل انسانی و سیاسی نیز وجود داشته است. این اقدام می‌تواند فصل تازه‌ای در تاریخ هوانوردی و تحقیقات پیرامون یکی از بزرگ‌ترین اسرار هوانوردی جهان باشد.