در حالی که جنگ ۱۲ روزه، یکی از پرتنش‌ترین تقابل‌های نظامی سال‌های اخیر میان ایران و اسرائیل بود، روزنامه کیهان در دو گزارش تحلیلی بلند، سیاست مذاکره و تیم دیپلماسی دولت را عامل اصلی وقوع این جنگ معرفی کرده و مدعی شده: «نتیجه مذاکره با آمریکا، جنگ بود و نتیجه مذاکره با اروپا، مکانیسم ماشه».

کیهان در تیتر یک امروز خود با لحنی صریح نوشت: «سیاستی که با وعده رفع تحریم آغاز شد، با شدیدترین تحریم‌ها ادامه یافت و حالا به جنگ منتهی شده». این روزنامه که سال‌هاست بر لزوم عبور از دیپلماسی و مذاکره با غرب تأکید دارد، می‌نویسد: «برجام نه تحریمی را لغو کرد، نه تهدیدی را کم. بلکه بستری شد برای جسارت بیشتر دشمن».

به ادعای این روزنامه، مذاکره‌طلبی در دولت فعلی نیز همان مسیری را رفته که در دولت روحانی پیموده شد: «همان سناریو، امروز در دولت چهاردهم، با ظاهری جدید تکرار شد… دو ماه پس از آغاز مذاکرات، رژیم صهیونیستی با چراغ سبز آمریکا، حمله‌ای مستقیم به خاک ایران انجام داد».

کیهان در یادداشتی به قلم سپهر خلجی نیز، حتی فضای رقابت انتخاباتی، رسانه‌ها و انتقادات داخلی را عامل جسارت دشمن عنوان کرده و نوشته: «جریانی خواسته یا ناخواسته، محاسبات اشتباه دشمن نسبت به ایران مقتدر را معتبر کرد… دشمن به این نتیجه رسید که اکنون بهترین فرصت برای ضربه نهایی به جمهوری اسلامی ایران است».

در نگاه کیهان، حتی تهدید مکانیسم ماشه نیز «اختراع برجامی‌ها» ست؛ ابزاری که «نه توان تحریمی فراتر از وضع فعلی دارد، نه ارزش راهبردی». این روزنامه ادعا کرده: «مکانیسم ماشه نه تحریم را تشدید می‌کند، نه از جنگ جلوگیری کرده؛ تنها کارکردش عملیات روانی است».

این رویکرد کیهان در حالی است که نسبت‌دادن جنگی که مستقیماً از تل‌آویو و با هماهنگی کاخ سفید آغاز شد، به مذاکره و تعامل دیپلماتیک، نوعی آدرس غلط است و خطر اصلی را پنهان کرده و افکار عمومی را از تهدید واقعی منحرف می‌سازد.

در شرایطی که نهاد‌های نظامی، دستگاه دیپلماسی و افکار عمومی بر دفاع هوشمندانه و حفظ ظرفیت بازدارندگی تأکید دارند، کیهان با روایت‌هایی از جنس «مذاکره یعنی خیانت» تلاش دارد سیاست خارجی کشور را به انزوا بکشاند. پرسش، اما اینجاست: اگر مذاکره راه‌حل نیست، و مقاومت به تنهایی هم مانع حمله نمی‌شود، پس نسخه پیشنهادی کیهان برای امنیت چیست؟