این ماجرای وحشتناک از دی ماه سال۱۴۰۱ هنگامی شروع شد که زنی به کلانتری قاسم آباد مشهد رفت و گم شدن همسرش را به پلیس گزارش داد.

با اعلام این شکایت بررسی های تخصصی در پلیس آگاهی خراسان رضوی آغاز و مشخص شد که «رحمان»با خودروی نیسان شخصی به نام «رحمت»کار می کند و آخرین بار نیز در قوچان حضور داشته است.
به دنبال این سرنخ ها، بلافاصله کارآگاهان به سراغ «رحمت»رفتند و او را دستگیر کردند.

طولی نکشید که با اعترافات «رحمت»راز یک جنایت هولناک فاش شد. او به افسران پلیس آگاهی گفت:من به اتهام مواد مخدر در زندان بودم و «رحمان»با خودروی نیسان من کار می کرد ولی مدتی بعد متوجه ارتباط شوم او با همسرم شدم و به او اخطار دادم اما «رحمان» ماجرا را انکار کرد و مدعی شد همسرم را مانند خواهر خودش می داند!
به همین دلیل نقشه ای کشیدم و به بهانه رفتن به مشهد منزل را ترک کردم اما شب هنگام به صورت پنهانی وارد دامداری شدم و «رحمان»را در حال مصرف مواد مخدر در کنار همسرم دیدم ولی آن ها در منزل را بسته بودند تا کسی نتواند وارد شود.
بعد از این ماجرا همسرم را مجبور کردم تا با او قرار بگذارد و «رحمان» را به منزل بکشاند ولی زمانی که او به خانه آمد با یکدیگر درگیر شدیم و من برای آن که فرارنکند او را هل دادم که به کنج دیوار برخورد کرد وبا پشت سر روی زمین افتاد. حالش بد بود که برایش قرص متادون و آب میوه آوردم. رختخواب را هم پهن کردم که تا صبح خوابید.

روز بعد زمانی که حالش کمی بهتر شد از او پرسیدم چرا با من این کار را کردی؟ تو راننده من بودی!ولی او بازهم بلند شد تا فرارکند که با چوب به دست او کوبیدم و چند مشت هم به صورتش زدم که دوباره حالش رو به وخامت گذاشت.

طولی نکشید که فهمیدم او دیگر نفس نمی‌کشد به همین دلیل پیکرش را درون کیسه گذاشتم و با موتورسیکلت به درون کالی در اطراف قوچان بردم و رهایش کردم. بعد از چندروز دوباره به سراغ جسد رفتم و آن را به داخل یک چاه (قنات)انداختم.
در پی اعترافات صریح متهم،وی به بازسازی صحنه قتل پرداخت و سپس این پرونده جنایی با صدور کیفرخواست به شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی ارسال شد و این گونه بود که جلسات محاکمه به ریاست قاضی محمد شجاع پور فدکی در مشهد برگزار شد.

در حالی که وکیل متهم در دفاعیات خود تلاش کرد تا این ماجرا را به مهدور الدم بودن مقتول گره بزند وکیل اولیای دم نیز ماجرای موادمخدر را پیش کشید و مدعی شد رحمان(مقتول)و رحمت(متهم)به واسطه حمل مواد مخدر دستگیر شده بودند و متهم ادعا می کرد که مرحوم او را اعتراف کرده است! به همین خاطر هم «رحمان»را به خانه کشانده وپس از کتک کاری و خوراندن قرص متادون، اورابه قتل می رساند...
در همین حال قضات با تجربه شعبه پنجم دادگاه کیفری یک خراسان رضوی، با استدلال های دقیق حقوقی و شرعی ،دفاع «مهدورالدم بودن»را رد کردند و در نهایت پس از مشورت های قضایی رای به قصاص نفس «رحمت»دادند.

همچنین قضات دادگاه ،وی را به پرداخت دیه به خاطر جنایت برمیت محکوم و تاکید کردند که دیه مذکور به ارث نمی رسد ودر صورت مدیون بودن مقتول باید صرف بدهکاری وی شود و در غیر این صورت برای او در امور خیریه ای صرف شود.

این رای که به امضای قضات محمدشجاع پور فدکی(رئیس )وقاضی جوادآسیان یزد(مستشار دادگاه)رسیده، قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است.