اسماعیل سقاب اصفهانی در رشته‌توییتی، از فوت فرزند خردسالش «محمد سبحان» خبر داد و نوشت: «محمد سبحان عزیزم هم رفت. راضیم به رضای خدا. رضیت یا الله. سبحان من شیرین‌ترین بچه‌ای بود که دیده بودم. مثل قند بود. دلربا بود مثل یک نسیم خنک در تابستان گرم. دل‌چسب بود، ولی عمرش کوتاه بود. خیلی کوتاه بود. وابسته‌اش بودم. وابسته‌اش هستم. خدا مرا لایق این همه وابستگی به او ندانست.»

او در ادامه از فقدان‌های گذشته خود نوشت: «او را هم از من گرفت. راضیم به رضایش، راضیم به رضایش، راضیم به رضایش… اما دلتنگی را چه کنم؟ کاش فاطمه بود. اگر فاطمه بود، هر بلایی کوچک بود. فاطمه رفت. حسنا رفت. سبحان هم رفت… گریه امانم نمی‌دهد. این گریه از سر محبت است و نه از سر شکایت. ولی می‌دانم خدای من بزرگ‌تر از غم‌های من است.»

سقاب اصفهانی در پایان نوشت: «این شعر حافظ را زمزمه می‌کنم و تسلی قلب من است که به صاحب‌الامر آقا امام زمان (عج) می‌گویم: فقیر خسته به درگاه آمدم، رحمی که جز ولای توام نیست هیچ دست‌آویز بیا که هاتف می‌خواندش به گوش ما می‌گفت که در مقام رضا باش و قضا مگیر/ پایان»