علیرضا استقامتی در مورد مهاجرت اساتید دانشکده پزشکی گفت: مهاجرت در دانشگاه‌ها هم به صورت پنهان و هم غیرپنهان وجود دارد. برخی اساتید برای فرصت‌های مطالعاتی می‌روند و بازنمی‌گردند، یا مدام مدت اقامتشان را تمدید می‌کنند.

وی با تأیید مهاجرت در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: آمار دقیقی از آمار اساتید مهاجرت‌کرده ندارم، اما تعداد اساتید به مراتب از دانشجویانی که مهاجرت می‌کنند کم‌تر است. من روزانه نامه‌های متعددی برای دانش‌آموختگان دانشکده در این موضوع امضا می‌کنم. در این زمینه نیاز است که انگیزه‌های دانشجویان و اساتید را افزایش دهیم.

این استاد دانشگاه با اشاره به اهمیت مستقل بودن دانشگاه‌ها گفت: ما باید «دانشگاه» را به معنای واقعی کلمه دانشگاه ببینیم. دانشگاه‌ها را باید به سمت مستقل شدن سوق دهیم و دانشگاه باید بتواند بر پای خود بایستد. دانشگاه مستقل دانشگاهی است که استادان آن دارای هویت و شخصیت‌اند و دانشگاه را همانند خانه خود اداره می‌کنند. تا زمانی که دانشگاه با روال اداری و دولتی اداره شود و تنها به افراد حقوق می‌دهیم که مانند کارمند دولت کار کنند، دانشگاه نخواهد شد.

وی ادامه داد: دانشگاه با شهرداری، اداره پست و وزارتخانه‌ها متفاوت است. دانشگاه ساز و کار خاص خودش را نیاز دارد. اگر می‌خواهیم دانشگاه‌ها متحول شوند باید دانشگاه را مستقل کنیم تا بداند چگونه خودش را اداره کند. در آن صورت، هیئت علمی هویت واقعی خود را پیدا خواهد کرد. در غیر این صورت همیشه با این معضل مواجهیم که حقوق اعضای هیئت‌علمی کم است و دولت نمی‌تواند حقوق کافی پرداخت کند، این‌گونه انگیزه‌ها از بین می‌رود. چگونه است که در بخش خصوصی افراد انگیزه فعالیت دارند ولی در دانشگاه دولتی انگیزه کار وجود ندارد؟ چون ما دانشگاه‌ها را با سیستم دستوری اداره می‌کنیم.

وی تاکید کرد: ما ناچاریم به سمت استقلال دانشگاه‌ها برویم و دانشگاه‌هایی مأموریت‌محور و برنامه‌محور بسازیم که نقش واقعی خود را در توسعه کشور ایفا کنند؛ وگرنه یک ساختار دولتی است که عده‌ای تنها حقوق می‌گیرند.