برای نخستین‌بار، بانوان خوزستانی توانستند با حمایت و پیگیری مستقیم استاندار خوزستان، در ورزشگاه اختصاصی فولاد حضور یابند و بازی تیم محبوب خود را از نزدیک تماشا کنند. این رخداد به‌ظاهر ساده، حاصل فرایند هماهنگی نهادی، تعامل میان نهادهای امنیتی، فرهنگی و ورزشی و نیز جسارت مدیریتی برای عبور از محدودیت‌های ذهنی و پیش ساخته بود. استاندار خوزستان با رویکردی گفت‌وگومحور و تسهیل‌گرانه، توانست میان دغدغه‌های فرهنگی–دینی و مطالبات مدنی–اجتماعی پیوندی عقلانی برقرار کند. او به‌جای اتخاذ تصمیمات مقطعی، با ایجاد اجماع میان نهادهای ذی‌ربط، زمینه تحقق تدریجی حضور بانوان در عرصه‌های عمومی را فراهم ساخت. این اقدام را می‌توان در امتداد سیاست‌های عدالت‌محور دولت در حوزه «مشارکت اجتماعی» تفسیر کرد؛ سیاستی که خوزستان با ترکیب فرهنگی ویژه‌اش، می‌تواند در اجرای آن پیشگام باشد.

حضور بانوان در استادیوم، نماد گشودگی اجتماعی و احترام به کرامت انسانی است. این حضور علاوه بر ارتقای نشاط جمعی، موجب بازتعریف نقش زنان در فضاهای عمومی می‌شود. بانوانی که سال‌ها در حوزه‌های آموزشی و مدیریتی نقش‌آفرین بوده‌اند، اکنون بخشی از حیات اجتماعی ورزشی استان را نیز نمایندگی می‌کنند. در نتیجه، این اقدام نه فقط به عدالت جنسیتی، بلکه به «تقویت سرمایه اجتماعی» و «همبستگی مدنی» کمک می‌کند.

باشگاه فولاد خوزستان در سال‌های اخیر نشان داده که فراتر از نقش ورزشی خود، به‌مثابه نهادی اجتماعی و فرهنگی عمل می‌کند. همکاری این باشگاه در فراهم‌سازی زیرساخت‌های مناسب برای حضور بانوان، نشان‌دهنده درک مسئولیت اجتماعی و هم‌سویی آن با سیاست‌های دولت است.

این اتفاق، الگویی الهام‌بخش برای سایر استان‌هاست تا نشان دهد توسعه اجتماعی از دل اراده‌های محلی، تعامل نهادی و مدیریت مبتنی بر اعتماد عمومی شکل می‌گیرد. حضور بانوان در ورزشگاه فولاد، در حقیقت تمرینی برای «هم‌زیستی اجتماعی» و «حکمرانی مشارکتی» است؛ گامی که اگر تداوم یابد، می‌تواند چهره فرهنگی استان و کشور را دگرگون کند.

درود بر زنان خوزستانی، هواداران آگاه فولاد، و مدیرانی که با تدبیر و شهامت، راه را برای جامعه‌ای برابرتر هموار می‌سازند.