وب سایت «مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک» در گزارشی درباره برنامه هسته ای ایران و پایان برجام با اشاره به اینکه «دیپلماسی در بن‌بست» قرار گرفته است، نوشت:

هیچ یک از بازیگران کلیدی علاقه‌ای به ازسرگیری مذاکرات نشان نمی‌دهند و شرط می‌بندند که اهرم فشارشان در نهایت دیگران را وادار به تسلیم خواهد کرد. ایران اکنون آژانس و سه کشور اروپایی را به عنوان نمایندگان فریبکار ایالات متحده و اسرائیل که به شدت با آن‌ها خصومت دارند، معرفی می‌کند.

دونالد ترامپ این مسئله را حل‌شده می‌داند و ادعا می‌کند که برنامه هسته‌ای ایران در طول جنگ ۱۲ روزه «کاملاً و به طور کامل نابود شده است». با این حال، او در اوایل اکتبر اظهار داشت که ایالات متحده ممکن است به یک توافق منطقه‌ای گسترده‌تر تمایل داشته باشد.

در داخل واشنگتن، دولت بین سیاست تعامل استیو ویتکاف که پس از جنگ با ایرانی‌ها مذاکره کرده و موضع فشار محور مارکو روبیو، وزیر امور خارجه، تقسیم شده است.

حتی اگر مذاکراتی انجام شود، هیچ همپوشانی در مواضع مذاکراتی طرف‌های کلیدی وجود ندارد. همانند اواسط دهه ۲۰۰۰ در زمان بوش، ایالات متحده معتقد است که هیچ غنی‌سازی نباید در خاک ایران انجام شود. با این حال، بدون همکاری روسیه و چین، توانایی ایالات متحده برای محدود کردن بازسازی برنامه‌های هسته‌ای و موشکی ایران به طور قابل‌توجهی کمتر از قبل خواهد بود. پس از تبادل موشکی با اسرائیل، به نظر بعید می‌رسد که توافقی صرفاً هسته‌ای قابل قبول باشد، که این موضوع پیچیدگی بیشتری ایجاد می‌کند.

ایران اصرار دارد که حق غیرقابل‌انکار برای غنی‌سازی دارد، چه به عنوان کشوری غیرهسته‌ای تحت معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای ۱۹۷۰، و چه در صورت خروج از این معاهده. اگر ایران برنامه هسته‌ای خود را بازسازی کند، اسرائیل آمادگی خود را برای ازسرگیری کارزار نظامی خود اعلام کرده است.

تاریخچه طولانی مذاکرات نشان می‌دهد که مواضع ممکن است نرم‌تر شوند. اما یک عامل کلیدی با گذشت زمان بهبود نخواهد یافت: توانایی آژانس برای راستی‌آزمایی فعالیت‌های هسته‌ای ایران. هرچه بازرسان مدت بیشتری بدون دسترسی بمانند، حسابرسی وضعیت اورانیوم و سانتریفیوژهای ایران دشوارتر خواهد بود.

ترامپ به دنبال توافق جامع با تهران است/ جدال ویتکاف و روبیو بر سر ایران ادامه دارد/ ایران و غرب به پیش از برجام بازگشتند