آمار بیکاری در دهک‌های دوم و سوم نیز بالا بوده (به ترتیب ۴۱.۵ و ۳۳.۷ درصد)، در حالی که در دهک‌های نهم و دهم تنها ۲۱ تا ۲۳ درصد خانوارها فاقد شاغل هستند.

بالا بودن این آمار در دهک اول عمدتاً ناشی از سهم بالای سالمندان فقیر، معلولان و سرپرستان دارای مشکل اعتیاد در این گروه است.