به گزارش خبر ساز، این بازیگر در ۱۵ آوریل ۱۹۳۸ در تونسِ تحت الحمایه فرانسه به دنیا آمد. در فرانسه زیست و کارنامه درخشانی را تا 87 سالگی که این دنیا را ترک کرد از خود به جای گذاشت.

کلودیا دختر یک مهندس راه‌آهن و یک زن خانه‌دار بود. زیبایی او از سنین پایین چشمگیر بود و پیشنهادهایی برای بازیگری دریافت می‌کرد، اما همه آنها را رد می‌کرد. خجالتی بود و هیچ تمایلی به ستاره شدن نداشت. تا اینکه در ۱۸ سالگی، در مسابقه‌ای که توسط سفارت ایتالیا برگزار شد، به عنوان «زیباترین دختر ایتالیایی در تونس» تاجگذاری کرد. این جایزه او را به جشنواره فیلم ونیز برد، جایی که عکس‌های زیادی از او گرفته شد و روی جلد مجلات ایتالیایی به یک پدیده تبدیل شد. تیترها نوشتند: «دختری که نمی‌خواهد فیلم بسازد».

او در نوجوانی قربانی تجاوز جنسی یکی از آشنایان بزرگترش شد که او را مجبور به رابطه‌ای خشونت‌آمیز کرد و باعث بارداری‌اش شد. در سال ۱۹۵۷، پسرش پاتریک را در لندن به دنیا آورد و برای جلوگیری از رسوایی، خانواده‌اش پاتریک را به عنوان برادر کلودیا بزرگ کردند و این راز را تا هشت سالگی او حفظ کردند.

در همان سال، فرانکو کریستالدی، تهیه‌کننده، با او در استودیوی فیلم‌برداری خود، ویدز سینماتوگرافیکا، قرارداد امضا کرد و کلود با نام کلودیا کاردیناله، سرنوشتی را که زمانی سعی در فرار از آن داشت، پذیرفت.

اولین حضور او روی پرده سینما در فیلم "I Soliti Ignoti" (معامله بزرگ در خیابان مدونا، ۱۹۵۸) ساخته ماریو مونیچلی بود و او به سرعت به حضوری ثابت در تولیدات بزرگ ایتالیایی اوایل دهه ۱۹۶۰ تبدیل شد.

در سال ۱۹۶۳، کلودیا در دو فیلم بازی کرد که حرفه‌اش را برای همیشه تغییر دادند: «یوزپلنگ» ساخته لوکینو ویسکونتی و «هشت و نیم» ساخته فدریکو فلینی که در آن نقش زن ایده‌آل مارچلو ماسترویانی را بازی کرد. وقتی سرجیو لئونه او را برای نقش یک تفنگدار بیوه در فیلم «روزی روزگاری در غرب» (۱۹۶۸) انتخاب کرد، دنیا عاشقش شد.

کلودیا در چندین کشور دیگر فیلم بازی کرد و ورنر هرتزوگ او را در فیلم «فیتزکارالدو» (۱۹۸۲) به آمازون برد، جایی که او نقش زنی را بازی کرد که رویای غیرممکن معشوقش را تأمین مالی می‌کند. او در طول شش دهه، در بیش از ۱۵۰ فیلم ظاهر شد و به طور یکپارچه بین درام، عاشقانه و کمدی از جمله فیلم کلاسیک «پلنگ صورتی» ساخته بلیک ادواردز در رفت و آمد بود.

اگرچه اغلب با سوفیا لورن و جینا لولوبریجیدا به عنوان یکی از نمادهای بزرگ جذابیت جنسی ایتالیا مقایسه می‌شد، اما کلودیا جذابیتی داشت که به عنوان «دوست دختر ایتالیا» و «دختر رویایی» یک نسل کامل شناخته شد.