اول مهر سال 98 زن میانسالی در تماس با پلیس از قتل برادرش خبر داد. با گزارش این خبر تیم جنایی راهی محل شده و با جسد مرد میانسال در اتاقک طبقه سوم مواجه شدند.

در بازرسی از محل قتل لکه‌های خونی روی در دیده شد که آزمایش‌ها نشان می‌داد متعلق به مقتول نیست. باتوجه به اینکه در ورودی خانه سالم بود احتمال قتل خانوادگی پررنگ شد.

زن میانسال که موضوع را به پلیس خبر داده بود در تحقیقات گفت: «برادرم مدتی بود که از همسرش جدا شده بود. از آنجایی که تنها بود از او خواستم به اتاق طبقه سوم خانه ما بیاید. شب حادثه من به خانه یکی از پسرهایم رفته بودم و نمی‌دانم چه کسی او را به قتل رسانده است.»

در ادامه تحقیقات تیم جنایی به یکی از خواهرزاده‌های مقتول که دستش مجروح شده بود ظنین شدند و با بررسی نمونه خون پیدا شده در خانه و مطابقت با مرد جوان مشخص شد خون متعلق به اوست؛ بنابراین بازداشت شد.

وی در تحقیقات گفت: «از اینکه دایی‌ام در خانه ما زندگی می‌کرد ناراحت بودم و شب حادثه زمانی که به خانه رفتم و دایی‌ام را دیدم خیلی عصبانی شدم. با او درگیر شده و با چاقو به او چند ضربه زدم و در این میان دستم نیز زخمی شد.»

بدین ترتیب متهم محاکمه شد و باتوجه به درخواست سه فرزند مقتول مبنی بر قصاص، قضات دادگاه حکم بر قصاص صادر کردند. با تأیید این حکم در دیوانعالی کشور، پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادیاری ارجاع شد.

با تلاش دادیار شعبه دوم اجرای احکام دادسرای امور جنایی و واحد صلح و سازش دادسرای جنایی، اولیای دم که دو دختر و یک پسر مقتول بودند به شرط دریافت دیه از قصاص گذشت کردند. پرونده بزودی از جنبه عمومی جرم به دادگاه کیفری استان فرستاده خواهد شد.