به گزارش خبر ساز،‌ دمیس روسس با همان هیبت همیشگی راهی ایران شد و خیلی زود هم عکسش روی مجلات آن زمان رفت، اما سرگذشت این خواننده یونانی زاده مصر عجیب‌تر از حضورش در ایران بود. چرا که چند سال بعد در هواپیمایی حضور داشت که توسط نیروهای حزب اله لبنان ربوده شد.

ویدئویی از این ماجرا را در اینجا ببینید:

دمیس روسس که بود؟

دمیس روسس خواننده، ترانه‌سرا و نوازنده یونانی ـ مصری بود که به خاطر صدای متمایز و سبک موسیقی خاص خود در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ شهرت جهانی یافت. او در اسکندریه مصر، در خانواده‌ای یونانی متولد شد. پدرش، گیتاریست کلاسیک و مهندس بود و مادرش، اولگا، خواننده و عضو یک گروه تئاتر آماتور یونانی در اسکندریه بود. اما آنها در دهه ۱۹۶۰، به دلیل بحران سوئز و ناآرامی‌های سیاسی در مصر به یونان مهاجرت کردند. صدای روسس به دلیل گستردگی و قدرت احساسی‌اش شناخته می‌شد و او را به یکی از خوانندگان برجسته زمان خود تبدیل کرد. او در کشورهای مختلف، به‌ویژه در اروپا، خاورمیانه و آمریکای لاتین، طرفداران زیادی داشت. روسس به زبان‌های مختلف از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و یونانی آواز می‌خواند، که به محبوبیت جهانی او کمک کرد.

روزی که فرح شیفته روسس شد

روزنامه نیویورک تایمز همان روزها درباره شیفتگی فرح پهلوی می‌نویسد: فرح، ملکه ایران، دمیس روسس، خواننده 29 ساله یونانی را یکی از بهترین هنرمندان پاپ تاریخ می‌داند. او وقتی قطعه «باران و اشک» روسس را شنید، چنان تحت تأثیر این خواننده قرار گرفت که او و ده همراهش را با هزینه 50هزار دلار مستقیم از تورنتو به تهران آورد! نصف این مبلغ به روسس رسید. فکر و ذکر ملکه چنان درگیر روسس است که دارد همین ماه دوباره این گروه را به ایران برمی‌گرداند.

دمیس روسس در تهران

دمیس روسس در تهران کنسرتی برگزار کرد که شامل اجرای برخی از معروف‌ترین آهنگ‌هایش بود. اگرچه جزئیات برنامه کنسرت (مانند محل دقیق اجرا، تعداد اجراها، یا لیست آهنگ‌ها) مشخص نیست اما حضور او در کنار خوانندگان ایرانی مانند نوش‌آفرین و ابی روی جلد مجله جوانان نشان‌دهنده اهمیت این رویداد در رسانه‌های آن زمان است. روسس در میان ایرانیان طرفداران زیادی داشت و موسیقی او به دلیل ملودی‌های عاشقانه و احساسی‌اش با فرهنگ موسیقایی ایران همخوانی داشت. حضور او در ایران به‌عنوان یک رویداد فرهنگی مهم تلقی می‌شد و مخاطبان زیادی را به خود جذب کرد.

یک هواپیماربایی عجیب

در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵، دمیس روسس، سوار پرواز شماره ۸۴۷ شرکت TWA از آتن به مقصد رم شد. این پرواز با ۱۴۴ مسافر و ۸ خدمه (در مجموع ۱۵۳ نفر) انجام می‌شد. مدت کوتاهی پس از برخاستن از فرودگاه آتن، دو رباینده لبنانی که گفته شد به گروه حزب‌الله وابسته بودند، با تهدید خلبان با تپانچه و نارنجک، هواپیما را به سمت بیروت، پایتخت لبنان که درگیر جنگ داخلی بود، منحرف کردند. این ربایش به دلیل ضعف امنیتی فرودگاه آتن ممکن شد، جایی که ربایندگان توانستند سلاح‌های خود را به داخل هواپیما ببرند.

پس از فرود در فرودگاه بین‌المللی بیروت، ربایندگان در ازای سوخت‌گیری هواپیما، ۱۹ گروگان (عمدتاً زنان و کودکان) را آزاد کردند. در بیروت، حدود دوازده نفر از جنبش امل به رهبری نبیه بری (وزیر وقت دادگستری و بعدها رئیس پارلمان لبنان)، به ربایندگان اصلی پیوستند و عملا کنترل بخشی از عملیات را به دست گرفتند. آنها خواستار آزادی بیش از ۷۰۰ زندانی لبنانی و فلسطینی از زندان‌های اسرائیل شدند، که بسیاری از آن‌ها در جریان عقب‌نشینی اسرائیل از جنوب لبنان در بهار ۱۹۸۵ بازداشت شده بودند.

دمیس روسوس پس از آزادی با آکل حمیه (راست)، از جنبش امل، خداحافظی می‌کند.

جشن تولد روی باند فرودگاه

دمیس روسس، که در آن زمان ۳۹ سال داشت، به همراه دوست آمریکایی‌اش، پاملا اسمیت و دیگر گروگان‌ها در بیروت نگهداری شد. او در حومه جنوبی بیروت، منطقه‌ای تحت کنترل شبه‌نظامیان بود. برخلاف برخی گروگان‌ها ، روسس بعدها گفت که با او رفتار خوبی شده است. روسس سی‌ونهمین تولدش را (۱۵ ژوئن ۱۹۸۵) در همین وضعیت گذراند. به گفته خودش، گروگان‌گیران برای او کیک تولد تهیه کردند و حتی گیتاری در اختیارش گذاشتند تا آواز بخواند. او بعداً در کنفرانس مطبوعاتی پس از آزادی‌اش، گروگان‌گیران را «مهربان» توصیف کرد و گفت که برای آن‌ها آواز خوانده است. پس از پنج روز اسارت، جنبش امل روسس را به همراه دو گروگان دیگر (پاملا اسمیت و آرتور تارگونتسیدیس، یک یونانی-آمریکایی) آزاد کرد. این آزادی در یک کنفرانس مطبوعاتی به رهبری نبیه بری در خانه‌اش در غرب بیروت اعلام شد. بری اعلام کرد که این اقدام به‌عنوان «گامی مثبت» قبل از تعطیلات عید فطر انجام شده است. آزادی روسس و دیگران پس از آن رخ داد که دولت یونان، علی عطوا، یکی از رباینده‌های دستگیرشده در آتن، را آزاد کرد و به الجزیره فرستاد.