علی مطهری در روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «الهه مظلوم» به کشته شدن الهه حسین‌نژاد واکنش نشان داده است.

او در این زمینه نوشت: قتل مظلومانه الهه حسین‌نژاد آزمونی است برای پلیس و قوه قضاییه ما که آیا بعد از اقرار صریح قاتل باز هم چهره او را می‌پوشانند و حفظ آبرو می‌کنند و آیا او ظرف مدتی کوتاه و تا زمانی که ذهن جامعه به این جنایت مشغول است به دار مجازات آویخته می‌شود تا فلسفه مجازات یعنی عبرت گرفتن چنین حیوانات آدم‌نمایی و تسلی خاطر جنایت‌دیدگان و جامعه تحقق پیدا کند؟ یا اینکه دوباره چهره او پوشانده و چند سال بعد مجازات می‌شود، زمانی که دیگر حادثه از ذهن جامعه رفته و دیگر عبرت گرفتن جانی‌ها و تسلی خاطر جامعه چندان موضوعیت ندارد؟

معمولا بعد از این‌گونه حوادث، تحلیل‌های جامعه‌شناسی و روانشناسی آغاز می‌شود و باز معمولا تقصیر را به گردن فقر قشری از جامعه و ضعف مدیریت مسوولان و حتی سیاست‌های کلی نظام می‌اندازند و ماهی مطلوب خود را از این آب گل‌آلود می‌گیرند.

البته فقر به عنوان یکی از عوامل موثر در این‌گونه حوادث می‌تواند مطرح باشد، ولی به نظر این بنده عامل اصلی، فقدان تربیت اسلامی و انسانی است. فقیری که حتی در نهایت فقر باشد اگر تربیت درستی داشته باشد هیچ‌گاه دست به چنین کاری نمی‌زند.

مربیان جامعه یعنی خانواده‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، روحانیت، صدا و سیما و پلیس در آدم‌سازی مسوولیت دارند. به تعبیر امام خمینی (ره): «انبیا آمده‌اند که آدم بسازند.» نوجوان و جوانی که نه در خانواده تربیت شده است، نه در مدرسه، نه در دانشگاه، نه در مسجد و نه توسط صدا و سیما و پلیس، با دیدن یک تلفن همراه آیفون وسوسه می‌شود که آن را برباید و شخص را هم به قتل می‌رساند تا شناسایی نشود.

شاید بتوان الهه مظلوم را که در دفاع از مالش کشته شده است، شهید نامید.