پیشرفت علم و تکنولوژی بشر همیشه در مسیرهای متعارف پیش نرفته، چنانچه اختراع و دستیابی او به عامل فوق العاده مخرب، چون بمب اتم همواره با مخاطرات و ترس‌هایی همراه بوده و هست، اگر در تاریخ علم به جست‌و‌جو بپردازیم شاید بتوان گفت نقطه‌ی آغاز مسیری که انسان را به فناوری بمب هسته‌ای سوق داد به اواخر قرن نوزدهم برمی گردد.

زمانی که هانری بکرل (Henri Becquerel) فیزیکدان فرانسوی از کاشفان پدیده پرتوزایی یا رادیواکتیویته در سال ۱۸۹۶ کشف کرد که برخی مواد به طور خود به خودی پرتو‌هایی از خود منتشر می‌کنند و تحقیقات او توسط ماری و پیر کوری ادامه یافت و آنها عناصر رادیواکتیو مانند رادیوم را جدا کردند. پس از آنها آلبرت اینشتین در سال ۱۹۰۵معادله معروف E=mc۲ را ارائه داد که نشان می‌دهد مقدار کمی از جرم می‌تواند انرژی عظیمی آزاد کند.