خانواده‌ها با شور و اشتیاق، لباس‌های سنتی، گیف‌های گرگیعانی و تم‌های عکاسی کودکانه را برای این جشن که ویژه میلاد امام حسن مجتبی (ع) است را آماده می‌کنند.

گرگیعان از معدود آیین‌هایی است که کودکان از هفته‌ها قبل برای آن لحظه‌شماری کرده و با اشتیاقی مثال‌زدنی به استقبالش می‌روند. امری که در میان مولودی‌های آیینی ایران کمتر دیده می‌شود.

با نزدیک شدن به نیمه ماه مبارک رمضان، اهوازی‌ها و بسیاری از خانواده‌های جنوبی و حاشیه خلیج فارس خود را برای یکی از زیباترین سنت‌های آیینی این منطقه آماده می‌کنند. جشن گرگیعان. این آیین که همزمان با میلاد امام حسن مجتبی (ع) برگزار می‌شود، از جمله مراسم‌هایی است که کودکان در آن نقش اصلی را ایفا می‌کنند.

خانواده‌ها از هفته‌ها قبل برای این شب خاطره‌انگیز برنامه‌ریزی می‌کنند. خرید لباس‌های سنتی، تهیه گیف‌های مخصوص گرگیعان، برنامه‌ریزی برای عکاسی کودکانه با تم‌های رنگارنگ و آماده‌سازی بسته‌های شیرینی و باسورک، همه بخشی از این جنب‌وجوش دلنشین است.

اهوازی‌ها گرگیعان را هم جشنی مذهبی و هم یک آیین فرهنگی می‌دانند که ریشه در تاریخ و سنت‌های مردم جنوب ایران دارد.

کودکان با خواندن اشعار مخصوص این جشن، کیسه‌های پارچه‌ای رنگارنگشان را پر از شیرینی می‌کنند و از خانه‌ای به خانه دیگر می‌روند. این شور و شوق کودکانه از حدود ۲۰ روز قبل از نیمه رمضان آغاز می‌شود، امری که در کمتر مراسم آیینی دیگری در ایران دیده می‌شود.

فرهنگ گرگیعان که در کشورهای حاشیه خلیج فارس نیز نمونه‌های مشابهی دارد، فرصتی است برای تقویت روابط اجتماعی میان همسایگان، زنده نگه داشتن سنت‌های بومی و ایجاد خاطرات شیرین برای نسل‌های آینده. این جشن، که با شادی و همدلی همراه است، نمادی از بخشندگی و کرامت امام حسن مجتبی (ع) به شمار می‌آید و هر سال با شکوه بیشتری برگزار می‌شود.