کی معتقد است که دارایی‌های دیجیتال به واسطه داستان‌های جذاب رشد می‌کنند، زیرا این داستان‌ها سرمایه و استعدادهای جدید را جذب کرده و جوامع غیرمتمرکز مبتنی بر اینترنت را ایجاد می‌کنند. او استدلال می‌کند که سیاست نیز به‌طور طبیعی در این چارچوب قرار می‌گیرد، زیرا موضوعی فراگیر، بحث‌برانگیز و عمیقاً قطبی‌شده است.

وی پیشنهاد می‌کند که احزاب سیاسی می‌توانند توکن‌های خود را منتشر کنند، به این ترتیب، طرفداران آن‌ها قادر خواهند بود در مسیری سرمایه‌گذاری کنند که هم حس تعلق آن‌ها را تقویت کرده و هم به‌عنوان یک شاخص لحظه‌ای از احساسات عمومی عمل کند.

کی آینده‌ای را تصور می‌کند که در آن سازمان‌های سیاسی بزرگ توکن‌های اختصاصی خود را عرضه کرده و حتی صندوق‌های قابل معامله (ETF) برای این دارایی‌ها ایجاد شود. از نظر او، توکن ترامپ تنها نقطه آغاز یک حرکت بسیار گسترده‌تر است.

او همچنین به وضعیت فعلی بازار آلت‌کوین‌ها اشاره کرد و خاطرنشان کرد که تنها برخی دسته‌های خاص در میان عدم اطمینان کلی بازار عملکرد خوبی دارند. کی توضیح داد که درحالی‌که توکن‌های زیرساختی مانند اتریوم با چالش‌هایی روبه‌رو شده‌اند، دارایی‌هایی که مورد توجه مؤسسات قرار گرفته‌اند، از جمله استیبل‌کوین‌ها و میم‌کوین‌ها، توانسته‌اند مقاومت نشان دهند.