کلید این نوآوری در معماری عمودی آن است: برخلاف تراشه‌های مسطح کنونی، این تراشه مانند یک «آسمان‌خراش الکترونیکی» ساخته شده که در آن حافظه و واحدهای پردازشی به صورت طبقات روی هم قرار گرفته‌اند. این طراحی با کوتاه‌کردن مسیر حرکت داده‌ها و استفاده از «آسانسورهای داده‌ای» عمودی، مشکل «دیوار حافظه» (تأخیر در دسترسی به داده) را که دهه‌ها گلوگاه اصلی پردازش بوده، از بین می‌برد.

نتایج آزمایش‌ها شگفت‌انگیز است:

۴ برابر سریع‌تر از تراشه‌های دو بعدی مشابه در آزمایش‌های سخت‌افزاری

تا ۱۲ برابر بهبود عملکرد در شبیه‌سازی‌های مدل‌های هوش مصنوعی مانند LLaMA

۱۰۰ تا ۱۰۰۰ برابر بهبود در شاخص انرژی-تأخیر (EDP) برای مصرف بهینه‌تر انرژی

این پیشرفت نه تنها در آزمایشگاه، بلکه در یک خط تولید نیمه‌رسانای تجاری محقق شده است، که نشان‌دهنده قابلیت تولید انبوه و عملی بودن این فناوری است. به گفته محققان، این تراشه‌ها می‌توانند عصر جدیدی از کارایی را برای سیستم‌های هوش مصنوعی آینده، از دستیارهای صوتی پیشرفته تا مدل‌های زبانی غول‌پیکر، به ارمغان آورند.