پژوهش جدیدی به سرپرستی راجندرا گوپتا، استاد فیزیک در دانشگاه اتاوا، باور دیرینه دانشمندان درباره وجود ماده و انرژی تاریک را به چالش کشیده است.

او معتقد است که با گذشت زمان و گسترش جهان، قدرت نیروهای بنیادی طبیعت مانند گرانش به‌تدریج کاهش می‌یابد. همین ضعف تدریجی باعث می‌شود به‌نظر برسد نیرویی اسرارآمیز در حال شتاب دادن به انبساط کیهان است؛ پدیده‌ای که تاکنون با عنوان «انرژی تاریک» شناخته می‌شد.

در مقیاس کهکشانی نیز این تغییر نیروها می‌تواند به ایجاد گرانش اضافی منجر شود که معمولاً به «ماده تاریک» نسبت داده می‌شود. اما به گفته‌ گوپتا، این‌ها صرفاً توهم‌هایی ناشی از تحول ثابت‌های طبیعی در طول عمر کیهان هستند.

این فیزیکدان می‌گوید:«مدل ما بدون نیاز به فرض وجود ماده یا انرژی تاریک، می‌تواند پدیده‌هایی مانند چرخش کهکشان‌ها، خوشه‌بندی آن‌ها و حتی خم شدن نور اطراف اجرام عظیم را توضیح دهد.»

گوپتا سال گذشته نیز در پژوهشی دیگر، وجود ماده تاریک را زیر سؤال برده بود. در تحقیق جدید، او مدل خود را در مقیاس‌های کوچک‌تر، یعنی در سطح کهکشان‌ها، به کار برد و نشان داد که تغییرات بسیار جزئی در قدرت نیروهای فیزیکی می‌تواند همان اثری را ایجاد کند که دانشمندان تاکنون با ماده تاریک توضیح می‌دادند.

به باور گوپتا، این نظریه می‌تواند بسیاری از معماهای دیرینه اخترشناسی را حل کند، از جمله اینکه چرا کهکشان‌ها در ابتدای جهان، بسیار زود و با جرمی عظیم شکل گرفتند. او می‌گوید اگر سن واقعی جهان بیش از آن چیزی باشد که فکر می‌کنیم، برای شکل‌گیری ساختارهای پیچیده‌ای چون کهکشان‌ها و سیاه‌چاله‌ها، زمان بیشتری وجود داشته است.

او در پایان می‌گوید:«شاید بزرگ‌ترین رازهای جهان، چیزی جز بازی ساده‌ی طبیعت با قوانین خودش نباشد. گاهی ساده‌ترین توضیح، درست‌ترین است.»