این دو خواهر که در سال ۱۹۲۰ به دنیا آمده بودند، به «تویینی‌ها» شهرت داشتند.

آن‌ها طول عمر خود را به شکلات، ورزش و دوستی‌های نزدیک نسبت می‌دادند.

در جنگ جهانی دوم، کاتلین به عنوان اپراتور رادار فعالیت داشت و پس از جنگ به تدریس در مدارس ابتدایی پرداخت.

دوروتی نیز رادیوگرافیست بود و پس از نبرد نورماندی به درمان نیروهای مسلح پرداخت و تا ۶۴ سالگی در بهداشت عمومی کار کرد.

این دو در دوران قرنطینه کووید دوباره در خانه خانوادگی خود در کنت، که توسط اجدادشان ساخته شده بود، با هم زندگی کردند.

کاتلین هرگز ازدواج نکرد و از ۱۲ سالگی تا پایان عمر در همان خانه زندگی کرد.