رابرت ردفورد، بازیگر سرشناس هالیوود که بعدها کارگردان و فعال مدنی شد، در ۸۹ سالگی درگذشت.

رابرت ردفورد با انزجار از رویکرد ساده‌لوحانهٔ هالیوود در فیلمسازی، معمولاً خواستار آن بود که فیلم‌هایش بار فرهنگی داشته باشند

روزنامهٔ نیویورک تایمز، سیندی برگر، مدیر اجرایی شرکت تبلیغاتی راجرز و کوان پی‌ام‌کی، در بیانیه‌ای خبر درگذشت رابرت ردفورد را اعلام کرد.

او گفت که ردفورد در کوهستان‌های حومهٔ پروو و در خواب درگذشت، اما دلیل خاصی برای مرگ او ارائه نکرد.

رابرت ردفورد با انزجار از رویکرد ساده‌لوحانهٔ هالیوود در فیلمسازی، معمولاً خواستار آن بود که فیلم‌هایش بار فرهنگی داشته باشند و در بسیاری از موارد، موضوعات جدی مانند غم و اندوه و فساد سیاسی را در فیلم‌های خود دنبال می‌کرد، که بخش بزرگی از آن به دلیل قدرت بالای شمایل سینمایی او بود.

او به عنوان بازیگر، در فیلم‌های «بوچ کسیدی و ساندنس کید» (۱۹۶۹) با نگاهی عاشقانه به یاغیان در غرب، و «همه مردان رئیس‌جمهور» (۱۹۷۶) دربارهٔ تعقیب روزنامه‌نگارانهٔ رئیس‌جمهور ریچارد ام. نیکسون در دوران واترگیت حضور داشت.

در «سه روز کندور» (۱۹۷۵)، او نقش یک رمزگشای درونگرای آژانس اطلاعاتی ایالات متحده، سی‌آی‌ای، را بازی ‌کرد که در یک بازی موش و گربه مرگبار گرفتار شده بود.

فیلم «نیش» محصول سال ۱۹۷۳ دربارهٔ کلاهبرداران دوران رکود بزرگ، اولین و تنها نامزدی اسکار ردفورد را به عنوان بازیگر برای او به همراه آورد.

او برای دهه‌ها یکی از بازیگران اصلی مورد علاقه هالیوود بود، چه در کمدی، چه در درام یا تریلر؛ استودیوها اغلب او را به عنوان یک نماد جذابیت ارائه می‌کردند. مجموعه آثار او به عنوان نقش اول عاشق، تا حد زیادی مدیون بازیگران زن مسلطی بود که در کنارش بازی می‌کردند؛ جین فوندا در «پابرهنه در پارک» (۱۹۶۷)، باربارا استرایسند در «آن‌طور که بودیم» (۱۹۷۳)، مریل استریپ در «از دل آفریقا» (۱۹۸۵).