در فاصله حدود 10 ماه تا آغاز مسابقات جام جهانی 2026 نگرانی‌ها درباره شرایط تیم ملی شدت گرفته است. شرکت در تورنمنت کافا - که فوتبال ایران به دلیل قرار گرفتن در منطقه آسیای مرکزی ملزم به حضور در آن است- نه تنها از بار انتقادات کم نکرد بلکه به آن دامن زد.

ایران در این مسابقات برابر افغانستان 3 بر یک پیروز شد، هند را 3 بر صفر از پیش‌رو برداشت و در دیدار با تاجیکستان کامبک خورد و به تساوی 2-2 رضایت داد. در دیدار نهایی هم یک بر صفر به ازبکستان باخت تا عنوان قهرمانی را از دست دهد.

فارغ از هر نتیجه‌ای که در دیدار فینال رقم خورد - حتی اگر ایران قهرمان می‌شد- آنچه نگران‌کننده است، روند تیم ملی است. ایران همچنان مشکل دفاع تیمی دارد و هر چقدر در فاز هجومی می‌تواند حریفان را تحت فشار قرار دهد، در فاز دفاعی شکننده ظاهر می‌شود. اگر چه فوتبال در تمام دنیا به هم نزدیک شده اما واقعاً سطح فوتبال ایران همین چیزی است که در تورنمنت بی‌کیفیت کافا دیدیم؟ از افغانستان آن‌گونه گل بخوریم و برابر تاجیکستان کامبک؟ این تمام دارایی فوتبال ایران با این همه بازیکن است؟

اگر چه امیر قلعه‌نویی و همکارانش تلاش کرده‌اند نمایش ضعیف تیم ملی در کافا را به «اشتباه کردن بابت احترام به لیگ برتر، باشگاه‌ها و مربیان» ارتباط دهند اما آنها حتماً می‌دانند که با این وضعیت کار تیم ملی بسیار دشوار خواهد بود. کادرفنی تیم ملی عموماً انتقادات را نمی‌پذیرد و با اعداد و آمار می‌خواهد بگوید شرایط خوب است اما آنچه در زمین دیده می‌شود متفاوت با آماری است که داده می‌شود.

واقعیت این است که نگرانی شدیدی بابت جام جهانی وجود دارد. با شرایط کنونی اگر در قرعه‌کشی جام جهانی خودمان هم قرعه برداریم تا در گروه خوبی قرار بگیریم باز هم نمی‌توانیم با روند فعلی به این تیم امید داشته باشیم.

این تیم نشانه‌ای از اینکه بتواند نمایشی خوب در جام جهانی ارائه کند، ندارد و اکنون پرسش این است که فدراسیون فوتبال و کادرفنی تیم ملی چه برنامه‌ای برای آینده دارند تا ایران سال آینده آبروداری کند؟

جام جهانی 2026 خرداد سال 1405 در سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک و با حضور 48 تیم برگزار می‌شود. قرعه‌کشی این رقابت‌ها 14 مهر سال جاری در واشنگتن انجام خواهد شد.