علی لاریجانی اخیراً دبیر شورای عالی امنیت ملی شده و توجه به نقش او در مأموریت جدیدش از سوی فعالان سیاسی شدت یافته است.

لاریجانی که بیش از دو دهه به‌عنوان عضو کامل یا قانونی شورای عالی امنیت ملی فعالیت داشته، چهره‌ای شناخته‌شده در سازوکار تصمیم‌گیری امنیتی ایران است. پس از پایان دوره ریاست مجلس و ردصلاحیت در دو انتخابات ریاست‌جمهوری، عمدتاً به‌عنوان مشاور آیت‌الله خامنه‌ای فعالیت می‌کرد.

با این حال، مأموریت کنونی، او را در مرکز حکمرانی امنیتی در زمان جنگ قرار می‌دهد. به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و نماینده رهبر انقلاب در شورا، لاریجانی حق رأی رسمی در یکی از مؤثرترین نهادهای سیاست‌گذاری ایران را به دست می‌آورد.

زمان‌بندی این انتصاب حاکی از قصد برای تقویت جایگاه دولت پزشکیان در برابر جریان‌های تندرو است. لاریجانی سابقه همکاری مؤثر با پزشکیان در دوره پارلمانی‌شان را دارد و شهرتش به‌عنوان یک محافظه‌کار واقع‌گرا، او را به واسطه‌ای قابل اعتماد میان جناح‌های رقیب تبدیل می‌کند.

طرفداران او معتقدند که حضورش می‌تواند نفوذ عناصر افراطی در «جبهه پایداری» را محدود کند و آن‌ها را به حاشیه سیاسی براند. با این حال، منتقدان هشدار می‌دهند که ممکن است این جناح‌ها از طریق مانورهای پارلمانی یا رسانه‌های همسو مقاومت نشان دهند که می‌تواند به رویارویی‌های سیاسی جدید منجر شود.