اظهارات تقریبا همزمان ویتکاف و روبیو علیه برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران نشان می‌دهد که مذاکرات ایران و آمریکا به روزهای سخت خود نزدیک شده است.

همزمان با اعلام زمان و مکان دور تازه گفتگوهای تهران و واشنگتن، مذاکره کننده ارشد آمریکا گفت که غنی سازی اورلنیوم در ایران حای به اندازه یک درصد، خط قرمز آمریکاست ( اینجا بخوانید ). همین ادعا را ساعاتی بعد وزیر خارجه ایالات متحده هم تکرار کرد.

این اظهارات با پاسخ عراقچی روبرو شد که تهدید کرد، این دست اظهارات گفتگوها را به بن‌بست می‌کشاند ( اینجا بخوانید ).

به‌نظر می‌رسد مقامات آمریکا از طرح ادعاهای جدید علیه برنامه غنی‌سازی اورانیوم در ایران، دست‌کم چهار هدف را دنبال می‌کنند.

برداشت‌ها و استنباط های چندگانه تحلیلگران سیاسی داخلی و خارجی از موضع جدید "ویتکاف" مبنی بر اعلام «هیچ‌گونه غنی‌سازی از سوی ایران» نشان می‌دهد که او می‌خواهد فرآیندی چهارگانه را در گفتگوها طی کند.

۱. تلاش برای پیچیده کردن متغییرهای پیشروی تصمیم سازان ایرانی با افزایش پیچیدگی‌های رفتاری و تشدید تناقضات.

۲. تلاش برای اثرگذاری در محاسبات تصمیم‌گیرندگان ایرانی با افزایش سطح مطالبات.

۳. تلاش برای مدیریت تقاضاهای گروه‌های مخالف مذاکره در آمریکا، اروپا و اسرائیل.

۴. تلاش آمریکایی‌ها برای مدیریت افکارعمومی و ساخت زمینه‌های مقصرسازی ایران برای شکست احتمالی مذاکرات.

پاسخ ایران به این تلاشها فعلا قاطع است. اما شاید تهران پیشنهادات پیچیده‌تری برای عبور از این چالش داشته باشد. موضع "غنی‌سازی صفر" یا "لیبی سازی ایران" موضوعی نبوده که طرح آن در مذاکرات غیرقابل پیش‌بینی باشد.

بنابراین باید منتظر ماند و دید ایران چه نقشه جایگزینی برای مواجهه با موضع به ظاهر سخت واشنگتن دارد. موضعی که بعد از سفر منطقه‌ای ترامپ گویی تندتر و صریح‌تر شده است.

راهبرد ۴ مرحله‌ای "ویتکاف - روبیو" علیه برنامه هسته‌ای ایران / چه شد که واشنگتن به موضع "غنی‌سازی صفر" بازگشت؟