روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: جابه‌جائی‌هائی که در مناصب مهم و کلیدی اطراف دونالد ترامپ صورت گرفتند، نوعی مقابله رئیس‌ جمهور آمریکا با گرایش صاحبان آن مناصب به رژیم صهیونیستی و تأثیر گرفتن آنها از نتانیاهو بود.

نتانیاهو هنوز هم تلاش می‌کند آمریکا را به حمله نظامی به ایران وادار نماید و ترامپ تاکنون به این دام نیفتاده ولی لابی صهیونیستی در آمریکا به تلاش‌های خود ادامه می‌دهد و تضمینی وجود ندارد که ترامپ از مسیری که برای حل اختلافات با ایران انتخاب کرده برنگردد و به مسیر دلخواه نتانیاهو متمایل نشود.

برای جلوگیری از عقیم ماندن طرح مذاکره، ایران باید مانع از دست رفتن فرصت کنونی شود. برخورد فعال با موضوعات مطرح در مذاکرات ایران و آمریکا، یکی از اصولی‌ترین اقداماتی است که طرف ایرانی باید در پیش بگیرد.

استیو ویتکاف، مذاکره‌کننده اصلی آمریکائی و دستیار ارشد ترامپ، تاکنون نشان داده است که آمادگی رساندن مذاکرات به توافق با طرف ایرانی را دارد. دور شدن قهری و اجباری «مایک والتز» از جایگاه مهم مشاورت امنیت ملی ترامپ به معنای تقویت جایگاه «ویتکاف» در مذاکرات ایران و آمریکاست. اتفاقات مهم دیگری از قبیل خودداری آمریکا از ادامه حملات نظامی به یمن و صرفنظر کردن ترامپ از مطالبه به رسمیت شناخته شدن رژیم صهیونیستی توسط عربستان سعودی به عنوان یکی از شروط سفرش به این کشور، از موضوعاتی هستند که تا حدودی استقلال نظر رئیس‌جمهور آمریکا از صهیونیست‌ها را در این مرحله نشان می‌دهند. ایران می‌تواند از این فرصت استفاده خوبی به عمل آورد و برای به نتیجه رسیدن مذاکرات با جدیت عمل کند.

با توجه به محتوای سه دور مذاکره گذشته، ایران برای تأمین خواسته خود زمینه مناسبی دارد. هرچند مقامات آمریکائی در سخنان غیررسمی خود که جنبه مصرف داخلی دارد از برچیده شدن سازوکار های هسته‌ای ایران می‌گویند ولی آنچه محور مذاکرات رسمی را تشکیل می‌دهد به رسمیت شناخته شدن حق غنی‌سازی برای مصارف غیرنظامی است. خواسته اصلی آمریکا که نرفتن ایران به طرف سلاح هسته‌ای است، همواره مورد تأیید ایران بوده و اکنون نیز هست ولی محروم شدن از غنی‌سازی در اندازه مصارف غیرنظامی خط قرمز است. این، امکانی است که بسیاری از کشورهای عضو پیمان منع اشاعه سلاح هسته‌ای (NPT) از آن برخوردارند و مقررات این پیمان نیز این حق را برای اعضا به رسمیت شناخته است. بدین‌ترتیب، ادامه مذاکره و رسیدن به توافق منطقی و قابل قبول برای ایران در این چارچوب کاملاً میسر است.

کارهای مهمی که ایران باید برای از دست نرفتن فرصت موجود انجام دهد، یکی اینست که هیأت مذاکره‌کننده ایرانی فعالانه انجام وظیفه کند و با سرعت عمل خود مانع پیشرفت آفت‌ها شود. دوم اینکه به کارشکنی‌های داخلی و وسوسه‌های آنها اعتنا نکند.

اکنون هیچ تردیدی در انحرافی بودن نقطه‌نظرهای مخالفان مذاکره وجود ندارد و کاملاً روشن است که کاسبان تحریم صحنه‌گردانان اصلی این مخالفت‌ها هستند. این، خوشبینانه‌ترین نگاه به مخالفان مذاکره است.

و سوم اینکه طرف ایرانی باید برای خنثی ساختن توطئه‌های لابی صهیونیستی و همسرایان آمریکائی آنها نیز تدابیری داشته باشد. فشار این توطئه‌گران بر ترامپ و هیأت مذاکره‌کننده آمریکائی زیاد است، طرف ایرانی باید بتواند با تدابیر خود مانع اثرگذاری این فشارها شود.