لی ایده ذخیره استراتژیک بیت‌کوین را با ذخایر نفتی آمریکا مقایسه و به نحوه عملکرد بازارهای نفت اشاره کرد. او توضیح داد که در ازای هر دلار هزینه‌شده برای خرید واقعی نفت، بیش از ۴۰۰ دلار در بازارهای مالی صرف سفته‌بازی و معاملات مشتقه می‌شود. این حجم گسترده از فعالیت‌های مالی، کشورها را مجبور کرده است که ذخایر نفتی خود را حفظ کنند تا از نوسانات قیمت و عرضه جلوگیری کنند.

با تعمیم این منطق به بیت‌کوین، لی اظهار داشت که در صورت پذیرش گسترده BTC به‌عنوان یک دارایی ذخیره‌ای، حجم معاملات آن می‌تواند چندین برابر ارزش بازارش باشد.

او تأکید کرد که اگر بازار نفت با نسبت ۴۰۰ به ۱ تحت تأثیر سفته‌بازی قرار دارد، بیت‌کوین، با توجه به ماهیت دیجیتالی و بدون مرز خود، می‌تواند حجم معاملات به‌مراتب بیشتری را تجربه کند. در این صورت، مؤسسات مالی بزرگی مانند گلدمن ساکس و جی‌پی مورگان احتمالاً بیت‌کوین را به سودآورترین ابزار مالی خود تبدیل خواهند کرد.

لی همچنین به ویژگی‌های امنیتی قدرتمند بلاک‌چین بیت‌کوین اشاره کرد. او توضیح داد که حتی اگر یک بخش کوچک از داده‌ها روی بلاک‌چین ذخیره شود، هرگونه تلاش برای تغییر اطلاعات به‌سرعت قابل شناسایی خواهد بود. این قابلیت می‌تواند بانک‌ها و مؤسسات مالی را ترغیب کند تا از بیت‌کوین برای حفظ سوابق حساس خود استفاده کنند و در نتیجه، جایگاه آن در سیستم مالی جهانی مستحکم‌تر شود.

با ورود بازیگران بزرگی مانند سیتادل به حوزه معاملات بیت‌کوین، لی پیش‌بینی می‌کند که این دارایی می‌تواند به یکی از پرمعامله‌ترین ابزارهای مالی جهان تبدیل شود.

اگر بازار نفت با نسبت ۴۰۰ برابری سفته‌بازی روبه‌رو است، ماهیت نقدشونده و غیرمتمرکز بیت‌کوین می‌تواند حجم معاملات آن را از این هم بیشتر کند و آن را به یک نیروی مسلط در بازارهای مالی جهانی تبدیل نماید.