محمدرضا ایمانی افزود: جایی که فرد مورد تبعیض، تنبیه یا تحقیر قرار می‌گیرد یا از حقوقی برخوردار نیست و یا امنیتی ندارد و صدایش به جایی نمی‌رسد برای اینکه آنها را جبران کند رفتارهای ضداجتماعی انجام می دهد که به نظر می رسد این عوامل در جامعه در حال افزایش است.

وی ادامه داد: هنگامی که کودکان را تنبیه می کنیم و این تنبیه عادلانه و درست نیست، این کودک در سنین بزرگسالی همین رفتار را در قبال دیگران هم انجام می دهد و دست به خشونت می زند و با رفتارش به دیگران صدمه می زند مگر اینکه این تروما (آسیب) رفع و درمان شده باشد.

وی تصریح کرد: چیزی که اکنون در جامعه می‌بینیم این است که برخی افراد تحت تاثیر نابرابری های اجتماعی، تبعیض، بی عدالتی، بیکاری و ناپایداری اقتصادی به خود اجازه می‌دهند، رفتارهایی نشان بدهند تا نداشته های خود را جبران کنند.

خشونت از تبعات نابرابری اجتماعی است

این روانشناس گفت: بحران های اقتصادی، خود را به شکل های مختلف از جمله خشونت در جامعه نشان می‌دهد و طلاق، خودکشی، فرزندآزاری، همسرآزاری، سرقت و زورگیری از انواع خشونت به شمار می رود.

ایمانی با اشاره به اینکه اعتیاد نیز در حقیقت نوعی خشونت است که فرد در قبال خودش انجام می‌دهد، افزود: مشکلات اجتماعی مانند بازماندگی از تحصیل منجر به نابرابری اجتماعی می‌شود که تحت تاثیر این نابرابری اجتماعی مشکلات فراوانی از جمله خشونت در کشور قرار می گیرد و آسیب های بزرگی در جامعه ایجاد می کند و در نتیجه آن سطح امنیت و احساس امنیت کاهش پیدا می کند.

فرد برای جبران نداشته‌های خود دست به خشونت می‌زند

این روانشناس با بیان اینکه اساس و ریشه خشونت در عدم برخورداری از نیازهای اساسی زندگی است، افزود: جایی که ما احساس از دست دادن می کنیم یا تحت فشار قرار می گیریم، مورد تنبیه قرار می گیریم یا هرجا که کمبودهایی ایجاد می شود تحت تاثیر همه این موارد، گاه رفتارهای غیرارادی، ناپخته و ناآگاهانه جایگزین می‌شود.

ایمانی با اشاره به اینکه اساس خشونت، قدرت و توان نیست بلکه در اینجا بی توانی و نداشتن قدرت، لازم است، تاکید کرد: زمانی فردی دست به خشونت می‌زند که می خواهد به نیازهای درونی خود پاسخ داده و خود را قوی را نشان دهد.

وی ادامه داد: خشونت به انواع مختلف از جمله خشونت کلامی و غیرکلامی و مستقیم و غیرمستقیم تقسیم‌بندی می‌شود و گاهی خشونت، رفتاری است.

خودآگاهی می‌تواند خشونت را کنترل کند

این روانشناس با تاکید بر تاثیر خودآگاهی بر کنترل خشونت گفت: مرتکبان خشونت، روی خود کار نکرده‌ اند و فکر می کنند که نداشته‌ها و نرسیدن به حقوق خود را می‌توانند از شیوه‌های مختلف جبران کنند اما در عین حال افرادی هم هستند که برای جبران نابرابری و کمبودهای خود در زندگی، به تحصیل روی آورده و اتفاقا انسان های موفقی می‌شوند.

وی اضافه کرد: برخی افراد در مناطق کم برخوردار، کسب و کارهایی ایجاد می‌کنند که می‌توانند هم برای خود و خانواده و هم برای دیگران، درآمد پایدار ایجاد کنند. اما اکنون این سوال مطرح می شود که چه تعداد از افراد به این خودآگاهی و این انگیختگی بالا دست پیدا کردند که بتوانند به خود و دیگران کمک کنند.

به گفته ایمانی، بخش زیادی از افراد این آگاهی و توان را ندارند و از شیوه‌های تربیتی مناسبی برخوردار نشده‌اند بنابراین به سرقت و قتل روی می آورند و ما شاهد رفتارهای ناصواب اجتماعی بسیاری از این افراد در جامعه هستیم.

کریدورِ آموزش فرد را از ارتکاب خشونت مصون می‌دارد

این روانشناس و مشاور ادامه داد: ایجاد زیرساخت های رفاهی، آموزش مستمر و فرهنگسازی در راستای توانمندتر کردن افراد در کاهش خشونت در جامعه موثر است. افراد هرچقدر توانمندتر شوند، میزان خشونت در جامعه در درازمدت کمتر می‌شود.

ایمانی افزود: اگر سطح تحصیلات جامعه بالا برود باعث می‌شود افراد با تحصیلات خود به درآمد پایدار برسند و برای کسب درآمد دست به رفتارهای ضداجتماعی مانند سرقت نزنند و باید گفت که اگر افراد در کریدور (مسیر) آموزش قرار بگیرند، تحت تاثیر تعالیم می توانند درآمد داشته باشند و امورات خود را بگذرانند.