دانشمندان ناسا معتقدند این سیارک که بزرگتر از یک زمین فوتبال است، اگر به سیاره ما برخورد کند می‌تواند تأثیر مخربی داشته باشد.

به گزارش تلگراف، ستاره شناسان هشدار داده‌اند سیارکی به عرض یک زمین فوتبال می‌تواند تا هفت سال دیگر به زمین برخورد کند. یک سارک فضایی با عرضی بین ۴۰ تا ۱۰۰ متر در روز کریسمس توسط تلسکوپی در شیلی در آمریکای جنوبی مشاهده شد که می‌تواند با سیاره ما برخورد کنند. تجزیه و تحلیل این سیارک و پرواز آن نشان داد که با سرعتی حدود ۶۱۱۵۵ کیلومتر در ساعت از زمین دور می‌شود، اما مدارش آن را در نزدیکی کریسمس ۲۰۳۲ به زمین نزدیک خواهد کرد. برآورد‌های رسمی حاکی از آن است که احتمال برخورد این سیارک در ساعت ۵:۲۵ بامداد چهارشنبه ۱ دی سال ۲۰۳۲ به زمین ۱.۲ درصد است. اعتقاد بر این است که این بالاترین خطر برخورد یک سیارک است که تاکنون توسط آژانس فضایی اروپا ثبت شده است و سیارک کریسمس بلافاصله در صدر فهرست رسمی خطر قرار گرفت.

دومین خطر بزرگ فقط ۰.۶۸ درصد شانس برخورد با زمین را دارد. اخترشناسان تهدید سیارک جدید را درجه سه در مقیاس خطر برخورد تورینو ارزیابی کرده‌اند که نشان می‌دهد چقدر باید در مورد برخورد یک سیارک به زمین نگران باشیم. این بالاترین سطح برای هر سیارکی است که در حال حاضر تحت نظارت است و دو سازمان بین المللی اکنون در حال ارزیابی هستند که در مورد آن چه کاری انجام دهند. دانشمندان با مشاهدات بیشتر این سیارک در سراسر جهان، در تلاش هستند تا پیش از ناپدید شدن از آن از دید، ایده دقیق‌تری از مسیر حرکت آن به دست آورد تا میزان خطر برخورد این سیارک با سیاره ما را به طور دقیق‌تری مشخص کنند. دانشمندان در حال حاضر نمی‌توانند تعیین کنند در صورت برخورد سیارک به زمین، به کجا برخورد خواهد کرد.

یک سیارک به این اندازه هر چند هزار سال یک بار با زمین برخورد می‌کند و اندازه و سرعت کافی برای تلفات جانی و آسیب شدید به اموال را خواهد داشت. به گفته آژانس فضایی، شبکه بین المللی هشدار سیارک‌ها و گروه مشاوره برنامه ریزی ماموریت فضایی فعال شده‌اند و در حال بررسی اقداماتی هستند که ممکن است مورد نیاز باشد. این اقدامات می‌توانند شامل تولید مدلی برای درک میزان کامل ضربه و همچنین نحوه حرکت آن برای جلوگیری از برخورد با زمین باشد. در حالی که از نظر فیلم‌های هالیوود، بمب هسته‌ای تنها راه مقابله با شهاب سنگی که به سوی زمین می‌آید، در واقع گزینه‌های کمتری وجود دارد.

داده‌ها نشان می‌دهد برخورد یک فضاپیمای بدون سرنشین به یک سیارک به اندازه کافی قدرتمند است تا هر سیارکی با قطر کمتر از ۱ کیلومتر را از مسیر خود خارج کرده و از وقوع فاجعه جلوگیری کند. ماموریت اخیر ناسا این فناوری را روی سیارک دیمورفوس آزمایش کرد و نشان داد که برخورد یک فضاپیما با سیارک‌ها می‌تواند مسیر حرکت آن را بیش از آنچه قبلاً انتظار می‌رفت تغییر دهد. کارشناسان می‌گویند، کلاهک‌های هسته‌ای را می‌توان به سیارک‌های بزرگ‌تر از ۱ کیلومتر پرتاب کرد تا زمین را نجات داد، اما این موارد بسیار نادر هستند. به طور کل انتظار می‌رود سنگی به این بزرگی هر ۷۰۰۰۰۰ سال یک بار به سیاره ما برخورد کند و خرابی‌هایی به وسعت شهر منچستر ایجاد کند. تأثیری به این اندازه باعث ویرانی جهانی و فروپاشی احتمالی تمدن خواهد شد.

یک فضاپیما، بسیار دقیق‌تر از بمب هسته‌ای خواهد بود، زیرا می‌توانید جرم، سرعت و جهت ضربه را انتخاب کنید. یان کارنلی، کارشناس دفاع سیاره‌ای، در سال ۲۰۲۳ گفت: «از این طریق واقعا می‌توان انحراف را کنترل کرد. استفاده از بمب هسته‌ای بسیار پیچیده‌تر است و بحث سیاسی آن نیز مطرح است، زیرا انفجار‌های هسته‌ای در فضا توسط معاهدات سازمان ملل ممنوع شده است. با وجود این، این نوع بمب‌های هسته‌ای مانند آنچه در فیلم‌ها می‌بینیم نیستند. ایده این است که آن در فاصله معینی از سیارک منفجر شود. راه اندازی یک انفجار در فاصله معینی از یک سیارک بسیار پیچیده است و هیچ کس حاضر نیست قبل از شناسایی یک تهدید واقعی، آن را آزمایش کند، بنابراین دانشمندان از نحوه عملکرد آن آگاهی کامل ندارند. در حالی که استفاده از فضاپیما‌ها یک تکنیک اثبات‌شده است، فناوری در حال حاضر آماده است و بسیار قابل کنترل‌تر است.»

او همچنین افزود این فضاپیما حدود دو تن وزن خواهد داشت و فقط به صفحات خورشیدی، یک دوربین و یک مکانیاب ناوبری مجهز است. آقای کارنلی گفت پرتاب این فضاپیما‌ها از یک موشک اتمی آسان‌تر، ایمن‌تر و سریع‌تر است. او افزود: «ما در حال گسترش دامنه کاربرد این فضاپیما‌ها هستیم و این خبر خوبی برای جامعه است، زیرا بیش از ۹۵ درصد از سیارک‌هایی به اندازه کیلومتر را که ما می‌شناسیم هیچ تهدیدی برای زمین ندارند.»

یک سیارک تازه کشف شده ممکن است با زمین برخورد کند/ احتمال آن چقدر است و آیا می‌توانیم از خودمان دفاع کنیم؟