دکتر نادر ساکی می نوسید : دکتر حسن ساکی تنها یک متخصص زنان و زایمان نبود؛ او ستون خدمت و امید در سال‌هایی بود که مردم بیش از هر زمان دیگری به حضور یک انسان متعهد نیاز داشتند. در مقام ریاست شبکه بهداری رامهرمز، با دلسوزی و پشتکاری کم‌نظیر، در کنترل بیماری‌های واگیردار و توسعه‌ی شبکه بهداشت منطقه نقشی ماندگار گذاشت. نگاهش همیشه فراتر از وظیفه بود؛ رسالتش را در چهره‌ی آرام مردم و لبخند نوزادانی می‌دید که سلامت به دنیا می‌آمدند.

در ماهشهر، زمانی که کمبود پزشک به چالشی جدی بدل شده بود، او با همتی مثال‌زدنی در مدت تنها شش ماه خانه‌ سازمانی پزشکان را ساخت؛ اقدامی که به ماندگاری پزشکان و بهبود خدمات درمانی منطقه جان تازه‌ای بخشید.

در اهواز، دو بیمارستان را بنیان گذاشت؛ بیمارستان‌هایی که نه‌تنها برای مردم، بلکه برای چهره‌ی توسعه‌ی منطقه شمالی کمپلو، به برکت خدمت‌های او معنا گرفتند. او پزشکی بود که فراتر از اتاق عمل می‌دید؛ سازندگی و آبادانی در تاروپود شخصیتش تنیده شده بود.

در روزهای تاریک جنگ ایران و عراق، هنگامی که بسیاری ناچار به ترک شهر بودند، او از معدود متخصصانی بود که ماند؛ ماند تا دردها را مرهم باشد، تا امید از دل مردم رخت برنبندد. حضورش در آن روزها، خود معجزه‌ای انسانی بود.

اما دکتر ساکی فقط طبیب جسم نبود؛ طبیب زمین و دل‌ها نیز بود. او کشاورزی نمونه در کشور شد و با عشقی عمیق به خاک خوزستان، نخلستان‌هایی را پرورش داد که امروز به افتخار می‌بالند. در باغ زیبا و پرشکوهش، بهترین نمونه نخل‌های دنیا را کاشت و به ثمر رساند. بسیاری از خیابان‌های شهرهای خوزستان با نهال‌های اهدایی از باغ او زینت یافته‌اند؛ میراثی سبز که تا سال‌ها قصه‌ی دست‌های گرم او را روایت خواهد کرد.

باغش همیشه به روی همه باز بود؛ آغوشش گرم، سفره‌اش گسترده، و دلش دریایی. در مهمان‌نوازی زبانزد بود؛ نه فقط به رسم سنت، که از سر محبت و معرفت.

در کنار همه‌ی این‌ها، او یار جوانان بود؛ چراغ راه، مشوق و پشتیبان‌شان. بسیاری از دانشجویان، به‌ویژه جوانان اهواز، دشت آزادگان و هویزه، تحصیلات عالی خود را مدیون حمایت‌های بی‌دریغ او هستند. او باور داشت که آینده را باید ساخت؛ و ساختن آینده یعنی ساختن نسل جوان.

امروز، خوزستان، هویزه و همه‌ی دل‌هایی که محبت او را چشیده‌اند، عزادار مردی هستند که زندگی‌اش سراسر معنا، خدمت و انسانیت بود. نامش بر تارک تاریخ این سرزمین خواهد ماند و درختانی که کاشته، بیمارستان‌هایی که ساخت، جوانانی که برانگیخت، و نوزادانی که به دنیا آورد، هر یک شاخه‌ای از درخت زندگی او هستند که همچنان سایه می‌افکند.

یاد و نامش گرامی، راه و مرامش جاودان.

دکتر نادر ساکی