نکته جالب اینکه تمام این اقلام، همان کالاهایی هستند که در این مدت ده میلیارد دلار ارز ترجیحی با نرخ ثابت بیست‌وهشت هزار و پانصد تومان دریافت کرده‌اند.

اما در همان زمان، قیمت جهانی این کالاها به‌طور متوسط بیست درصد کاهش داشته است

نتیجه این تناقض روشن است

گوشت صد درصد، مرغ هفتاد درصد، تخم‌مرغ صد و ده درصد، لبنیات هشتاد درصد و روغن هفتاد درصد افزایش قیمت داشته‌اند.

حتی در اقلامی مثل برنج و حبوبات نیز، با وجود کاهش پانزده درصدی نرخ جهانی و تخصیص ارز نیمایی، قیمت‌ها در ایران بیش از دو برابر شده است.

واقعیت این است که افزایش شصت درصدی دلار آزاد هم به گرد پای افزایش قیمت مواد غذایی نرسیده؛ و این، به‌معنای واقعی کلمه، «هنر حکمرانی» است.

تفسیر علت این پدیده را به مخاطب می‌سپاریم

ریختن عرق شرم را به مسئولان دلسوز،

و نام‌گذاری این دلارهای عجیب را به خودمان؛ چه نامی برازنده‌تر از «دلار سفید»؟