عصرایران، در گزارشی با اشاره به ادعای اخیر روزنامه کیهان علیه حسین مرعشی و عذرخواهی این روزنامه از او نوشت:

روزنامۀ کیهان از حسین مرعشی دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی ایران به خاطر ادعاهای گزارش بانک‌های خصوصی عذرخواهی کرده است. این روزنامه البته در تیتر صفحۀ اول خود به جای عذرخواهی از کلمۀ جوابیه استفاده کرد ولی در پی جوابیه تصریح کرده است:

"از کم‌دقتی که منجر به اشتباه در تشابه اسمی شده بود پوزش می‌خواهیم. گفتنی است که آقای محسن ‌هاشمی نیز در تماس تلفنی با کیهان به خبر یاد شده انتقاد کرد."

هر چند خطا در رسانه‌ها محتمل است و در صورت بروز آن عذرخواهی می‌کنند و قانون، نحوۀ انعکاس توضیح و جوابیه را مشخص کرده اما همه می‌دانیم کیهان فراتر از یک رسانه فعالیت می‌کند و به چشم یک روزنامۀ عادی به آن نگاه نمی‌شود حتی اگر تیراژ و شمارگان آن نسبتی با دوران اوج - چه در سال‌های پیش از انقلاب و مدیریت و مالکیت سناتور مصباح زاده و چه سال انقلاب در غیاب او و به دست تحریریه کیهان با گرایش غالب چپ و چه بعد از انقلاب در دوران مدیریت دکتر یزدی و سید محمد خاتمی و مهدی نصیری- ندارد.

دربارۀ عذرخواهی کیهان از دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی ایران چند نکته قابل ذکر است:

1. یکی از دو بنگاه قدیمی مطبوعاتی کشور تیتر اصلی صفحۀ نخست خود را به گزارش یک خبرگزاری اصول‌گرا اختصاص داده و در توضیح آورده ما فقط بازنشر کردیم. گزارش خودمان نبود. روزگاری را به یاد آوریم که صفحات لایی کیهان زودتر از صفحات اصلی تحویل دکه‌های مطبوعاتی می‌شد و صفحۀ 5 کیهان باشکوه آن زمان به گزارش اختصاص داشت و نام مینو بدیعی یا محمد مهدی فرقانی بر غالب گزارش‌ها دیده می‌شد و حتی تیترهای صفحۀ 5 گاه اثر و بُرد تیتر صفحه اول را داشت و برخی همان ظهر به خاطر نیازمندی‌ها همان لایی را جداگانه خریداری می‌کردند و حالا کیهان 80 ساله گزارش خبرگزاری‌یی را که از لحاظ سنی حکم نوۀ آن را دارد در صفحه اول می‌آورد و بازنشر می کند و فاقد گزارش اختصاصی است. در حالی که هنوز در جاهای مختلف دفتر و خبرنگار دارد و از حیث امکانات مالی و سرمایه شاید تنها مؤسسۀ اطلاعات از آن سر باشد.

2. مهم‌ترین کار رسانه بیان واقعیت و کشف حقیقت است. آنچه کیهان به خاطر آن ناچار از عذرخواهی شده نسبتی با روزنامه‌نگاری حرفه‌ای ندارد حال آن روزگاری در این روزنامه نام‌هایی چون محمد بلوری و علیرضا فرهمند یا هادی خانیکی و یونس شکرخواه یا اکبر قاضی زاده جز به کار حرفه‌ای نمی اندیشیدند. کل داستان این است که بعد از فضای منفی علیه بانک آینده و شایعه ارتباط با یک جناح سیاسی کوشیده پای دیگران را هم به میان کشد و در واقع گزارش تحقیقی نیست و حتی سیاسی با رعایت اصول اخلاقی هم نیست. تنها با این هدف بوده که پای اصلاح طلبان را هم به میان کشد و آنچه کم دقتی خوانده به اعتبار بقیه گزارش هم آسیب رسانده است. مهم این است که به چهرۀ دیگران خاک بپاشند یک روز هنرمندانی که مثل اینها نمی‌اندیشند و روز دیگر به سیاسیون. هر غیر خودی باید منکوب و ملکوک شود.

3. اگر در رسانه‌های دیگر شباهت مضمونی رخ دهد فی‌الفور نتیجه می‌گیرد زنجیره‌ای‌اند و از یک اتاق واحد فرمان می‌گیرند و مدام دنبال کشف ارتباطات‌ پنهان‌اند ولی در این فقره عین گزارش نادرست دیگری را اگر چاپ کنی ربطی به زنجیر و زنجیره ندارد.

4. کیهان به رغم اصرار بر مرگ اصلاحات همچنان در فضای دوران اصلاحات است چون گمان می‌کند رقیب آنان اصلاح طلبان‌اند و برای آن که در انتخابات پیروز نشوند سعی در ملکوک کردن آنها دارد حال آن جامعه دغدغه های دیگری دارد و همه را معطل نان و گوشت کرده اند و تازگی ها هم تخم مرغ و با نفی رقیب به اینان گرایش نمی‌یابد و نهایت این است که می‌گوید همه‌شان مثل هم‌اند و شگفتا که کسانی که سعی دارند القا کنند همه دزدند مدافع و حامی نظام‌اند و اگر از دولت جمهوری اسلامی در برخی تصمیمات حمایت کنی انگ می‌زنند!

5. عذرخواهی کیهان از حسین مرعشی مهم است چون عادت به عذرخواهی ندارند و احتمالا این فقره هم به خاطر آن است که می‌دانستند در صورت شکایت محکوم می‌شوند چون بحث اتهام مالی و انتساب خلاف واقع مطرح بوده است.

ضمن این که بر خلاف دیگرانی که به آنان انگ می‌زنند و امکان دفاع ندارند مرعشی و کارگزاران حزب و روزنامه دارند و می توانند از خود دفاع کنند و هر چند به حاشیه رانده شده‌اند اما دست شان از مقامات رسمی کوتاه نیست و نظام سیاسی هم به آنها بدبین نیست و نهایت این است که هر از گاهی کیهان القابی چون غرب‌گرا و غرب‌گدا را نثار آنان و روزنامه شان می‌کند.

6. با این همه روزگاری را به یاد آوریم که اگر کیهان مطلبی می نوشت همان می‌توانست کیفرخواست شود. اگر علیه بازیگری بود چه بسا باید نگران ادامۀ کار و شغل خود می‌شد و اگر علیه فعال رسانه‌ای شب آسوده نمی‌خوابید که نکند بیایند سراغ او و اگر علیه نشریه بعید نبود همان متن به عنوان اتهام مطرح شود. حالا اما از روی خبرگزاری دیگری گزارش بازنشر می‌کند و بعد هم مشخص می‌شود تحقیقی صورت نگرفته و ناچار از عذرخواهی می‌شود. زمانه تغییر کرده واقعا.