ساناز محمودی، خواهر رامین می‌گوید: برادرم تنها زندگی می‌کرد و شب قبل از آن اتفاق تلخ پدرم در خانه‌اش مهمان بود، با هم شام خوردند و هر دو خوابیدند اما صبح روز بعد، برادرم از خواب بیدار نشد. پدرم وقتی متوجه ماجرا شد سراسیمه همسایه‌ها را خبر کرد و آنها با اورژانس تماس گرفتند.

وقتی برادرم در آمبولانس بود، امدادگران گفتند که به دلیل سکته قلبی جان باخته اما وقتی او به بیمارستان البرز کرج منتقل کردند، پزشکان موفق شدند وی را احیا کنند. برادرم بعد از مدتی که نفس نمی‌کشید، دوباره به زندگی برگشت و او را به بخش مراقبت‌های ویژه بردند اما سطح هوشیاری‌اش پایین بود.

او ۸ روز در این وضعیت بود و بعد از گذشت این مدت پزشکان اعلام کردند که وی دچار مرگ مغزی شده است. هر چند که ما برای بازگشت او به زندگی امیدوار شده بودیم اما با شنیدن این خبر، شوکه شدیم.

این خواهر داغدار می‌افزاید: در جلسه‌ای که پزشکان با ما داشتند به ما گفتند که کبدش تنها عضوی است که می‌توان آن را اهدا کرد. بقیه اعضای بدنش از کار افتاده‌ بود و ما از شنیدن اینکه می‌شود، عضوی از اعضای بدن برادرمان را اهدا کنیم، خوشحال شدیم.

چون او در زندگی‌اش نیز فرد بسیار بخشنده‌ای بود. ما مطمئنیم او به همین دلیل از مرگ برگشت تا بتواند به فرد یا افرادی زندگی دوباره بدهد و بعد از آن، دنیا را ترک کند.

محمودی می‌افزاید: یک روز بعد از اعلام مرگ مغزی، برادرم به بیمارستان سینا منتقل و کبدش اهدا شد.