به گزارش خبر ساز به نقل از نیویورک تایمز، این مرگبارترین انفجارها در این شهرها طی بیش از یک دهه گذشته محسوب می‌شوند. گرچه هنوز هیچ ارتباط مستقیمی میان این دو انفجار یافت نشده است ، زمان وقوع آن‌ها، در بحبوحه تنش‌های دیرینه بین دو رقیب منطقه‌ای هندی-پاکستانی، باعث ایجاد نگرانی‌های گسترده شده است. چند ماه پیش، دو کشور به دلیل یک حادثه تروریستی قبلی وارد یک درگیری نظامی کوتاه‌مدت اما شدید شدند که جهانیان را به وحشت انداخت.

این نگرانی وجود دارد که بازی اتهام‌زنی متقابل دوباره تکرار شود، به‌ویژه با توجه به اینکه کانال‌های دیپلماتیک و ارتباطات رسمی بین این دو کشور دارای تسلیحات هسته‌ای در پایین‌ترین سطح خود طی سال‌های اخیر قرار دارند.

هند سال‌هاست پاکستان را متهم به حمایت و پناه دادن به شبه‌نظامیان می‌کند که در خاک هند دست به خشونت می‌زنند. در مقابل، پاکستان نیز ادعاهای مشابهی مطرح کرده و مدعی است هند از نیروهای شبه‌نظامی و تجزیه‌طلبی که علیه دولت پاکستان فعالیت می‌کنند حمایت می‌کند. تنش‌های منطقه‌ای پس از بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان که با پاکستان 2500 کیلومتر مرز مشترک دارد، پیچیده‌تر و ناپایدارتر شده است. پاکستان در طول شورش ۲۰ ساله طالبان علیه جمهوری مورد حمایت آمریکا در کابل، از طالبان حمایت می‌کرد، اما اکنون ادعا می‌کند طالبان با هند همکاری می‌کند تا حملاتی در خاک پاکستان انجام شود.

در انفجار روز دوشنبه در دهلی نو، حداقل ۹ نفر کشته و ۲۰ نفر زخمی شدند. این حادثه نزدیک ایستگاه مترویی در بخش قدیمی شهر روی داد. مقام‌های هندی تا حد زیادی در بیان اظهارات خود محتاط بوده‌اند، به ویژه با توجه به اینکه بعد از حمله تروریستی خشونت‌بار در بهار گذشته به گردشگران هندو در کشمیر، نخست‌وزیر نارندرا مودی پاکستان را مسئول دانسته و حتی عملیات نظامی علیه آن کشور انجام داده بود. در آن زمان، مودی اعلام کرد هر حمله تروریستی آینده می‌تواند به منزله اعلام جنگ تلقی شود.

با این حال، این بار مودی و کابینه امنیتی او در انگشت‌گذاری مستقیم محتاطانه عمل کردند. راجناث سینگ، وزیر دفاع هند، اعلام کرد: «سازمان‌های تحقیقاتی پیشرو کشور در حال انجام تحقیقات سریع و کامل هستند. من ملت را مطمئن می‌کنم کسانی که مسئول این تراژدی هستند به عدالت سپرده خواهند شد و هیچ‌کس از مجازات معاف نخواهد بود.»

کارشناسان در دهلی نو هشدار داده‌اند که با وجود تحقیقات در حال انجام، مسیر دستیابی به عاملان این انفجار می‌تواند پیچیده‌تر از حمله کشمیر باشد، زیرا دهلی نو همواره در معرض تهدید گروه‌هایی مانند داعش قرار داشته است. فشار بر مقام‌های هندی به دلیل از بین رفتن حس امنیت در پایتخت پس از یک دهه افزایش یافته است.

در پاکستان نیز اوضاع مشابه است؛ دولت این کشور پیش از این تحت فشار موجی بی‌پایان از حملات شبه‌نظامیان و اختلافات مرزی با افغانستان قرار داشت. رسانه‌ها و بیانیه‌های رسمی پاکستانی، دولت طالبان افغانستان را عمدتاً «حمایت‌شده توسط هند» معرفی کرده‌اند تا تمرکز بر رقیب سنتی کشور حفظ شود. در ماه گذشته، پاکستان به دو شهر افغانستان، از جمله کابل، حمله کرد، در حالی که وزیر امور خارجه افغانستان در هند بود.

پس از انفجار اسلام‌آباد روز سه‌شنبه، شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان، سریعاً هند را متهم به تحریک این خشونت‌ها کرد، هرچند شواهدی ارائه نکرد. وی گفت انفجار کنار دادگاه اسلام‌آباد و همچنین حمله به یک کالج نظامی در غرب کشور روز دوشنبه «تحت تحریک هند» رخ داده است. وزارت خارجه هند این ادعا را «بی‌اساس و بدون مدرک» رد کرد.

رهبران سیاسی و نظامی پاکستان از زمان درگیری چهارروزه ماه مه با هند، لحن تندتری علیه دهلی نو اتخاذ کرده‌اند. در آن درگیری، هند عملیات علیه کمپ‌های تروریستی انجام داد، اما درگیری تا مرز جنگ تمام‌عیار افزایش یافت، زیرا پاکستان به پایین کشیدن جنگنده‌های هندی افتخار کرد. این رویارویی محبوبیت عاصیم منیر، رئیس ارتش پاکستان، را افزایش داده و انتظار می‌رود اختیارات قانونی بیشتری به وی واگذار شود.

مالیه لودی، سفیر پیشین پاکستان در ایالات متحده و سازمان ملل، می‌گوید مقام‌های پاکستانی کشور را در حالت آماده‌باش بالا نگه داشته‌اند، زیرا تصور می‌کنند هند به دنبال انتقام شکست اخیر خود است. زمانی که دونالد ترامپ دو طرف را تحت فشار برای آتش‌بس قرار داد، مودی اعلام کرد عملیات‌ها تنها متوقف شده و پایان نیافته‌اند.

لودی افزود: «تنش‌ها همچنان بالاست، اما فکر نمی‌کنم دو کشور در آستانه چیزی خطرناک باشند.» این اظهارات نشان می‌دهد که اگرچه وضعیت متشنج است، ولی احتمال درگیری نظامی مستقیم به‌طور فوری بعید به نظر می‌رسد، هرچند خطر درگیری‌های موضعی و عملیات‌های تروریستی هنوز بالاست.