مجله آتلانتیک پنج‌شنبه، ۸ آبان ۱۴۰۴/ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۵ گزارشی منتشر کرد درباره «انفجار هوش مصنوعی» در آمریکا با عنوان فرعی «ایالات متحده در حال تبدیل شدن به دولت انویدیامحور است.» در این گزارش می‌خوانیم: «همانگونه که عربستان سعودی یک دولت نفت‌محور [پترواستات] است، ایالات متحده در حال تبدیل شدن به یک دولت انویدیا‌محور است.» انویدیا کمپانی سازنده تراشه‌های کامپیوتری پیشرفته زیرساخت هوش مصنوعی است که اخیراً نامش به عنوان اولین شرکت با ارزش ۵ تریلیون دلار در تاریخ ثبت شد.

این مقاله به روشنی نشان می‌دهد که چرا آمریکا برای توسعه زیرساخت‌های هوش مصنوعی به بیش از ۲۰۰ میلیون هکتار بیابان‌های عربستان سعودی و امارات، و نیز به مشارکت مالی این دو دولت، نیاز دارد و برای تحقق این هدف با دولت‌های فوق قراردادهای کلان و استراتژیک منعقد کرده است. در مقاله فوق می‌خوانیم:

«انفجار هوش مصنوعی از مدار زمین قابل مشاهده است. عکس‌های ماهواره‌ای از نیو کارلایل، ایندیانا، لکه‌های سبزرنگ مزارع را نشان می‌دهد که در کمتر از یک سال به پارک‌های صنعتی تبدیل شده‌اند. در آنجا هفت مرکز داده مستطیل‌شکل وجود دارد و ۲۳ مورد دیگر در حال ساخت است.

در داخل هر یک از این ساختمان‌ها، ردیف‌های بی‌پایان کانتینرهای یخچال‌مانند، حاوی تراشه‌های کامپیوتری با صدای خس‌خس و غرغر، عملیات‌ ریاضی را در مقیاسی غیرقابل تصور انجام می‌دهند. این ساختمان‌ها متعلق به آمازون است و مورد استفاده آنتروپیک، یک شرکت پیشرو در زمینه هوش مصنوعی، برای آموزش و اجرای مدل‌هایش. بر اساس یک برآورد، این محوطه مرکز داده، که هنوز کامل نشده، به بیش از ۵۰۰ مگاوات برق برای تأمین انرژی این محاسبات نیاز دارد؛ به اندازه صدها هزار خانه آمریکایی. هنگامی که تمام مراکز داده در نیو کارلایل ساخته شود، بیش از دو برابر شهر [۵۰۰ هزار نفری] آتلانتا [مرکز ایالت جئورجیا] برق مصرف خواهد کرد.

میزان انرژی و پولی که به هوش مصنوعی تزریق می‌شود نفس‌گیر است. هزینه جهانی برای این فن‌آوری پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال به ۳۷۵ میلیارد دلار برسد و در سال ۲۰۲۶ به نیم تریلیون دلار. سه‌ چهارم سودهای شاخص S&P 500 [شاخص عملکرد ۵۰۰ شرکت بزرگ و برجسته ایالات متحده در بورس‌های سهام این کشور] از زمان راه‌اندازی ChatGPT از سهام مرتبط با هوش مصنوعی ناشی شده است. ارزش هر شرکت را، به نوعی، بازار صعودی مبتنی بر هوش مصنوعی تعیین می‌کند.

برای تأکید بر این مطلب باید گفت که انویدیا، سازنده تراشه‌های کامپیوتری پیشرفته زیربنای بوم هوش مصنوعی، دیروز به عنوان اولین شرکت در تاریخ به ارزش ۵ تریلیون دلار دست یافت. راه دیگر برای اندیشیدن به تحول در حال وقوع اینگونه است: اگر ارزش بازار کنونی کمپانی فورد در ۹۴ ضرب شود هنوز به ارزش انویدیا نمی‌رسد. این در حالی است که بیست سال پیش فورد تقریباً سه برابر انویدیا ارزش داشت. بدینسان، همانگونه که عربستان سعودی یک دولت نفت‌محور [پترواستات] است، ایالات متحده نیز در حال تبدیل شدن به یک دولت هوش مصنوعی‌محور، و به طور خاص یک دولت انویدیا‌محور، است. این ارقام همچنان در حال افزایش است، که اثری تقویت‌کننده بر بازار دارد و در کوتاه‌مدت خوب است، اما هر گزارش دال بر سودآوری انویدیا را بیش از پیش بعنوان پدیده‌ای کلیدی و حساس در ساختار اقتصاد جهانی تثبیت می‌کند؛ عاملی که بار اصلی رشد و پایداری را بر دوش می‌کشد اما به دلیل موقعیت ناپایدارش در برابر اختلالات بالقوه آسیب‌پذیر است.

هزینه‌های مرتبط با هوش مصنوعی اکنون بیش از مجموع هزینه‌های مصرفی به رشد تولید ناخالص داخلی ملت کمک می‌کند و بر اساس محاسبه دیگر هزینه‌های هوش مصنوعی حدود ۹۲ درصد رشد تولید ناخالص داخلی را در نیمه اول سال ۲۰۲۵ تشکیل می‌دهد. از زمان راه‌اندازی ChatGPT در اواخر ۲۰۲۲ صنعت فن‌آوری از ۲۲ درصد ارزش در شاخص S&P 500 به حدود یک ‌سوم رسیده است. دیروز، متا، مایکروسافت و آلفابت همگی رشد قابل توجهی در درآمد سه‌ ماهه گزارش کردند و رویترز گزارش داد که OpenAI قصد دارد شاید تا سال آینده [از شرکت سهام خاص] به شرکت سهامی عام تبدیل شود با ارزش سهام تا یک تریلیون دلار، که یکی از بزرگ‌ترین عرضه‌های عمومی اولیه در تاریخ خواهد بود.

بسیاری بر این باورند که این رشد ادامه خواهد یافت. «ما به استادیوم‌های پر از برق‌کاران، اپراتورهای تجهیزات سنگین، کارگران آهن‌کار و تکنسین‌های گرمایش و تهویه نیاز خواهیم داشت.» OpenAI اعلام کرده که قصد دارد حداقل ۳۰ گیگاوات ظرفیت مراکز داده بسازد، بیش از قدرتی که تمام منطقه نیوانگلند [شامل شش ایالت] حتی در گرم‌ترین روز نیاز دارد. سَم آلتمن، مدیرعامل این کمپانی، گفته که در نهایت دوست دارد هر هفته یک گیگاوات زیرساخت هوش مصنوعی بسازد. سایر شرکت‌های بزرگ فناوری جاه‌طلبی‌های مشابه دارند.»

سپس،‌ نویسندگان تحلیلی بدبینانه از تأثیرات منفی هوش مصنوعی بر اقتصاد آمریکا ارائه می‌دهند که موضوع بحث ما نیست.

مجله آتلانتیک بیش از یک سال و نیم پیش، در اول مارس ۲۰۲۴، گزارشی منتشر کرد با عنوان «هوش مصنوعی آب را از بیابان می‌گیرد. مراکز داده جدید هر هفته ظهور می‌کنند، آیا زمین تاب آن را دارد؟»

گزارش فوق می‌تواند موانع موجود در آمریکا برای توسعه زیرساخت‌های هوش مصنوعی و به تبع آن نیاز به همکاری با عربستان سعودی و امارات را نشان دهد. در این گزارش می‌خوانیم: پژوهشگران سال گذشته تخمین زدند که تقاضای جهانی مراکز داده هوش مصنوعی می‌تواند تا سال ۲۰۲۷ حدود ۱.۱ تا ۱.۷ تریلیون گالن آب ببلعد. مطالعه جداگانه‌ای می‌گوید که تقاضای برق سرورهای هوش مصنوعی می‌تواند در همان دوره به حدود ۱۰۰ تراوات‌ ساعت در سال برسد، تقریباً به اندازه مصرف سالانه کل آرژانتین یا سوئد.

این گزارش به موانعی که نهادهای ایالتی و محلی برای گسترش مراکز زیرساختی هوش مصنوعی در منطقه خود ایجاد می‌کنند، به دلیل هراس از دست دادن منابع آب و برق، اشاره کرده است: «میکا میرندا، مدیر توسعه اقتصادی چندلر، شهری در دره شرقی فینیکس بزرگ [در ایالت آریزونا]، گفت که مزایای سرمایه‌گذاری‌های مراکز داده هوش مصنوعی به هزینه‌های مصرف آب و انرژی نمی‌ارزد. او افزود: چندلر قبلاً هفت مجموعه مراکز داده را میزبانی می‌کرد ولی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۲۲ شهر دو مصوبه تصویب کرد که حضور تعداد بیشتر مراکز داده را محدود می‌کند.»

انفجار هوش مصنوعی در آمریکا و آینده خاورمیانه/ چرا آمریکا برای توسعه زیرساخت زیرساخت‌های هوش مصنوعی به بیابان‌های عربستان و امارات نیاز دارد؟