در ادامه این مطلب آمده است: ایشان ثارور، ستون‌نویس روزنامه، گفته است که جشن گرفتن ترامپ زودهنگام است و از درک پیچیدگی مسأله و پیامدهای آن برای منطقه و کشورهای عربی عاجز است.

وی درباره خوش‌بینی بیش از حد نسبت به توافق هشدار داده و گفته است که توقف جنگ و تضمین تبادل اسرای تنها به معنای دستیابی به صلح جامع و پایدار نیست و "مسائل دشوار" دیگری وجود دارد که باید ابتدا حل شوند.

موانع

مقاله اشاره کرده است که نشانه‌هایی از شکنندگی توافق وجود دارد، مانند شلیک ارتش اسرائیل به فلسطینیان و مانع‌تراشی در ورود محموله‌های کمک‌رسانی. همچنین، حماس هنوز در نوار غزه حضور دارد که خلاف خواسته‌ها و مطالبات دولت اسرائیل است.

به‌گفته تحلیلگران، احتمال دارد که نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، برای حفظ قدرت خود به ادامه درگیری‌ها متوسل شود، به‌ویژه با نزدیک شدن انتخابات ۲۰۲۶، ادامه محاکمه‌های فساد و کاهش محبوبیت او.

نتانیاهو ممکن است با این بهانه که "مسیر جنگ را اصلاح" می‌کند یا به هر "تحریک" حماس پاسخ می‌دهد، دوباره وارد درگیری شود، همان‌طور که مقاله به نقل از نیمرود گورین، رئیس مرکز تحقیقاتی میتفیم، بیان کرده است.

مقاله افزود که اصرار ترامپ بر خلع سلاح حماس چالشی بزرگ است، زیرا مسئولان حماس نگران‌اند که آتش‌بس تنها یک وقفه قبل از از سرگیری جنگ باشد، در حالی که دولت آمریکا از ارائه تضمین‌های کتبی به میانجی‌ها – ترکیه، مصر و قطر – مبنی بر عدم از سرگیری جنگ توسط اسرائیل، خودداری می‌کند.

فرانسه نقش اساسی در تلاش‌ها برای به رسمیت شناختن بین‌المللی دولت فلسطین داشته است.

مسئله اصلی

نویسنده با استناد به دیدگاه تعدادی از تحلیلگران معتقد است که بزرگ‌ترین مانع پیش روی آنچه ترامپ "طلوع جدید" می‌نامد، در خاورمیانه، فقدان هر مسیر جدی برای ایجاد دولت فلسطینی است، که کارشناسان آن را کلید صلح پایدار در منطقه می‌دانند.

برایان کاتولیس، پژوهشگر ارشد در مؤسسه خاورمیانه، تأکید کرده است که دولت ترامپ برای مقابله با شکاف عمیق میان مواضع خود و متحدانش در اسرائیل از یک سو، و مواضع عربی و بین‌المللی که بر حل دو دولت تأکید دارند از سوی دیگر، آماده نبوده است.

نویسنده توضیح می‌دهد که طرح ترامپ شامل اشاره‌های مبهمی به "مسیر قابل اعتماد برای تضمین ایجاد دولت فلسطینی" بوده که یک خواسته عربی و بین‌المللی روشن است، اما نخست‌وزیر اسرائیل، نتانیاهو، و متحدان راستگرای او کاملاً آن را رد کرده‌اند، که باعث تعمیق شکاف سیاسی می‌شود.

مقاله می‌گوید که ترامپ همچنین خواسته‌های فلسطینیان را کم‌اهمیت جلوه می‌دهد و بازسازی غزه را تنها به‌عنوان "یک معامله ملکی بزرگ" می‌بیند، و بعد سیاسی و انسانی لازم برای هر صلح واقعی در منطقه را نادیده می‌گیرد.

در همین زمینه، نویسنده اشاره کرده است که سفیران کنونی و سابق آمریکا در اسرائیل، مایک هاکابی و دیوید فریدمن، در رویدادی در اسرائیل آخر هفته گذشته حضور یافتند و نسخه‌ای تغییر یافته از یک آهنگ مشهور را اجرا کردند که در آن تلاش‌های فرانسه و سازمان ملل برای پیشبرد راه حل دو دولت مسخره شده و حمایت ترامپ از خواسته‌های اسرائیل برای تصرف کل خاک فلسطین ستایش شده است.

راه‌حل موقت

کارن دی یونگ، معاون سردبیر واشنگتن پست، نگرانی خود را از آن بیان کرده است که علاقه ترامپ به غزه محدود به تلاش برای کسب جایزه نوبل صلح سال آینده باشد و هشدار داده است که کاهش توجه او می‌تواند تلاش‌ها برای پیگیری مسئله و آماده‌سازی روز پس از آن در غزه را تضعیف کند.

مقاله همچنین نقل کرده است که باربارا لیف، معاون وزیر خارجه آمریکا در امور خاورمیانه در دولت جو بایدن، در مصاحبه‌ای با شبکه CNN گفته است که دولت ترامپ "در بازاریابی ایده عادی‌سازی روابط میان اسرائیل و کشورهای عربی اغراق کرده و شاید عمداً این کار را انجام داده است"، در حالی که "اهمیت مسیر سیاسی ایجاد دولت فلسطینی را کم‌اهمیت جلوه داده است".

ثارور در مقاله خود نتیجه گرفته است که جشن گرفتن زودهنگام آتش‌بس ممکن است دستیابی به صلح پایدار را تضعیف کند و چالش‌های اساسی مرتبط با مسئله فلسطین و سیاست اسرائیل همچنان پابرجا است.