به گزارش خبر ساز، تقلید کودک از والدین و بزرگترهای خود امری بدهی است. همه اقشار جامعه می‌دانند که کودک هر چه را والدین انجام دهند تکرار می‌کند. اما این روزها ادبیات گفتاری کودکان شبیه بزرگترها شده و نوع حرف زدنشان همراه با مصرف الفاظ رکیک است. آیا این مسئله در حال تبدیل شدن به مد رفتاری و عادت همیشگی است.

شهروندان: برخی بچه‌ها برای الفاظ رکیک تشویق می‌شوند

بررسی میدانی خبر ساز و صحبت با شهروندان در خیابان‌ها، پارک‌ها و مکان‌های عمومی‌‌نشان می‌دهد اغلب شهروندان به این معضل اذعان دارند.

اغلب به کار بردن الفاظ رکیک توسط کودکان را شنیده‌اند و می‌گویند در برخی مواقع به حدی مشمئز کننده بوده است که خودشان خجالت کشیده‌اند.

یکی از شهروندان می‌گوید: وظیفه والدین و جامعه تربیت صحیح کودک است اما شاهد بوده که پدر و مادری از نوع صحبت بد فرزندشان خندیده‌اند و این خندیدن کودک را به تکرار این رفتار تشویق کرده است.

او به یاد دارد که اگر در گذشته کودک حرف زشتی می‌زد تنبیه‌های سختی به او اعمال می‌کردند حتی تنبیه بدنی مانند ریختن فلفل بر روی دهان یا تهدید به داغ کردن زبان را مطرح می‌کردند تا کودک بترسد و آن عادت بد را ترک کند. اما این روزها به حدی دچار افراط در کودک سالاری شده‌ایم که کودک هر کار می‌کند والدین اهمیت نمی‌دهند.

شهروند دیگری نیز می‌گوید: این روزها کودکان دیگر کودک نیستند. والدین هیچ احتیاطی در رفتار و گفتار خود در مقابل آن‌ها ندارند. هر چه دلشان می‌خواهد پیش بچه‌ها به زبان می‌آورند و هیچ هراسی ندارند که این رفتار چه تاثیری در کودکشان خواهد داشت.

این تنزل در ارتباطات و مکالمات اجتماعی به عقیده شهروند دیگری حتی در جامعه نیز تشویق می‌شود.

فحش دادن برابر با آزادی در جامعه؟

وی به یاد دارد که یکبار برای حرف رکیکی به کودکی اخطار داده است که تکرار نکند و در مقابل والدین کودک به او پرخاش کرده‌اند که بچه ما حق دارد آزاد باشد و هر چه دلش خواست بگوید.

این شهروند با ابراز تأسف از اینکه این مسئله موجب شده تا کودکان در رفتار و گفتار مثل بزرگترها شوند و اصطلاحات و کلمات آن‌ها را به کار ببرند، افزود: متأسفانه ما از این ور بوم افتاده‌ایم و به عقیده من اینها به معنی آزادی نیست.

صحبت خبرنگار خبر ساز با تعدادی از کودکان نیز نشان می‌دهد متأسفانه در برخی مواقع کودک حتی لفظ رکیک را می‌شناسد و معنی آن را می‌داند و عمداً به کار می‌برد.

کودکی 9 ساله گفت: من می‌دونم معنی اسکل چیه معنیش یعنی آدم نفهم. ولی مادرم گفته فحش حساب نمی‌شه حال هر کی حرصم بده بهش می‌گم اسکل.

برخی کودکان نیز نسبت به معنی برخی الفاظ ابراز بی‌اطلاعی می‌کنند و می‌گویند جایی شنیده‌اند و چون می‌دانند فحش است آن را استفاده می‌کنند.

در مجموع تقلید الفاظ رکیک و حرف زدن مانند بزرگتر‌ها نه جای تشویق دارد و نه خنده و لذت. کودکان سرزمین حافظ و سعدی و مولوی در حال از دست دادن سرمایه‌های فرهنگی خود هستند. آن‌ها معیوب می‌شوند چرا که والدین در تربیتشان قصور می‌کنند. برای رفع و رجوع این مسئله حتی مدرسه نیز نتوانسته موفق عمل کند و به نوعی نقشی بی‌تأثیر در تربیت کودک دارد. حتی در برخی مواقع مدرسه محلی برای یادگیری الفاظ از همکلاسی‌ها می‌شود. این در حالی است که به ندرت مربی یا مدیر مدرسه‌ای دغدغه درست حرف زدن کودک را داشته و کودک بیشتر در نقش تحویل گیرنده درس‌های خود حاضر شده است.

والدین به هوش باشید که روزی سد این الفاظ رکیک ترک خورده و بر روی جامعه گسیل خواهد شد. این سیلی به خود است.