این واکسن آزمایشی با ترکیب دو جزء اصلی، سیستم ایمنی بدن را برای شناسایی و نابودی سلول‌های سرطانی آموزش می‌دهد:

آنتی‌ژن‌های اختصاصی سرطان: مولکول‌هایی از سلول‌های سرطانی که سیستم ایمنی باید آن‌ها را هدف قرار دهد.

سوپر-اجوانت نانوذره‌ای: ماده‌ای بسیار قوی و جدید که با قرارگیری روی نانوذرات لیپیدی، سیستم ایمنی را به‌طور هماهنگ و قوی فعال می‌کند تا آنتی‌ژن‌ها را به عنوان مهاجم بیگانه شناسایی کند.

این ترکیب باعث فعال‌سازی شدید سلول‌های T کشنده می‌شود و به سیستم ایمنی فرمان می‌دهد که به هر نقطه‌ای از بدن که سلول‌های سرطانی وجود دارند، حمله کند.

محققان این واکسن را در دو فاز اصلی آزمایش کردند: پیشگیری از ملانوما: موش‌هایی که واکسن نانوذره‌ای را دریافت کردند و سپس در معرض ملانوما قرار گرفتند، ۸۰ درصد تا پایان دوره مطالعه (۲۵۰ روز) بدون تومور باقی ماندند. در مقابل، تمام موش‌هایی که واکسن سنتی دریافت کرده بودند، در عرض ۳۵ روز مردند.

جلوگیری از متاستاز (گسترش سرطان): واکسن به طور کامل از گسترش ملانوما به ریه‌های موش‌ها جلوگیری کرد. محققان این محافظت را «حافظه ایمنی» می‌نامند که در کل بدن پایدار می‌ماند و بالاترین مانع در درمان سرطان را از بین می‌برد.

تأثیر بر سرطان‌های مختلف: دانشمندان برای ساده‌سازی فرآیند، نسخه دوم واکسن را با استفاده از سلول‌های تومور از بین رفته تهیه کردند. نتایج در موش‌هایی که با این روش واکسینه شدند و۸۸٪ موش‌های مبتلا به سرطان پانکراس تومور را رد کردند. همچنین ۷۵٪ موش‌های مبتلا به سرطان سینه سه‌گانه منفی نیز تومور را رد کردند.

این فناوری به‌عنوان یک «پلتفرم» در نظر گرفته می‌شود که قابلیت اعمال بر روی انواع مختلف سرطان‌ها را دارد و می‌تواند برای افراد در معرض خطر بالا، هم به صورت پیشگیرانه و هم به صورت درمانی استفاده شود.