سال‌هاست که والدین و مربیان این سوال را مطرح می‌کنند: آیا هد زدن به توپ فوتبال بی‌خطر است؟ مطالعه‌ای توسط محققان مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا نشان می‌دهد که پاسخ پیچیده‌تر از آن چیزی است که فکر می‌کردیم.

به گزارش اس‌اف، محققان دریافتند که بازیکنان آماتوری که بیشتر به توپ هد می‌زنند، تغییرات کوچک اما قابل اندازه‌گیری در بخش جلویی مغز خود نشان می‌دهند. این تغییرات با عملکرد ضعیف‌تر در آزمون‌های حافظه مرتبط بود و نگرانی‌های جدیدی را در مورد اینکه هد زدن‌های مکرر ممکن است برای مهارت‌های تفکر بلندمدت بازیکنان چه معنایی داشته باشد، ایجاد کرد.

این مطالعه که در JAMA Network Open منتشر شد، شامل ۳۵۲ مرد و زن بود که به طور منظم در شهر نیویورک فوتبال بازی می‌کردند. این افراد حرفه‌ای نبودند. آنها ورزشکاران روزمره‌ای بودند که درست مانند میلیون‌ها نفر دیگر در سراسر جهان تمرین و بازی می‌کردند.

گروه تحقیقاتی با استفاده از اسکن‌های پیشرفته مغز، مرزی را در اعماق جلوی مغز، درست پشت پیشانی، بررسی کردند. این نقطه، که ناحیه اوربیتوفرونتال نامیده می‌شود، به برنامه‌ریزی، تمرکز و استراتژی کمک می‌کند، مهارت‌هایی که هر دانش‌آموز و بازیکنی به آن نیاز دارد.

به طور معمول، بافت‌های این ناحیه یک مرز واضح و مشخص تشکیل می‌دهند. اما در بازیکنانی که بیشتر هد می‌زنند، این مرز مبهم به نظر می‌رسید. دانشمندان این را به عنوان یک نشانه هشدار دهنده از آسیب میکروسکوپی می‌دانند.

تو سریع ترین حالت ممکن اسلایسی، نواری(سیب زمینی)، خلالی و نگینی خرد کن

خرید کالا!

هد زدن در فوتبال ممکن است بخشی از بازی باشد، اما تحقیقات همچنان به اثرات بلندمدتی که ممکن است از خود به جا بگذارند اشاره می‌کند.

بازیکنان همچنین یک آزمون حافظه ساده انجام دادند: آنها به یک لیست خرید کوتاه گوش دادند و سعی کردند تا حد امکان موارد بیشتری را تکرار کنند. بازیکنانی که در سال گذشته هد زدن بیشتری گزارش کرده بودند، در این آزمون نمره کمتری کسب کردند.

ارتباط واضح بود. هرچه بازیکنان بیشتر سر به توپ می‌زدند، احتمال بیشتری وجود داشت که اسکن‌های آنها تغییرات ظریف مغزی را نشان دهد و در یادآوری حافظه عملکرد بدتری داشته باشند.

چرا این ناحیه مغز اهمیت دارد؟

قشر اوربیتوفرونتال عمدتا یک «مرکز حافظه» نیست. در عوض، به افراد کمک می‌کند تا توجه کنند، از قبل برنامه‌ریزی کنند و از استراتژی‌های هوشمند برای یادگیری استفاده کنند. اگر این ناحیه آسیب ببیند، بازیکنان ممکن است در سازماندهی اطلاعات یا حفظ تمرکز مشکل داشته باشند. این می‌تواند توضیح دهد که چرا تست‌های حافظه برای ضربات سر مکرر سخت‌تر بود.

در زندگی روزمره، این موضوع اهمیت دارد. این مهارت‌ها همان‌هایی هستند که دانش‌آموزان در مدرسه به آنها تکیه می‌کنند و بزرگسالان در محل کار از آنها استفاده می‌کنند. حتی تغییرات کوچک نیز می‌تواند بر یادگیری، تمرکز و تصمیم‌گیری تأثیر بگذارد.

یکی از قابل توجه‌ترین یافته‌ها این بود که این تغییرات محدود به حرفه‌ای‌ها یا بازیکنان لیگ‌های پرفشار نبود. آنها در ورزشکاران معمولی که آخر هفته ورزش می‌کردند نیز مشاهده شدند.