به نقل از نیوزویک؛ اکنون بسیار سخت است که مواضع پیشین دونالد ترامپ با محوریت اینکه وی یک رئیس جمهور ضدجنگ است را باور کنیم. ترامپ زمانی که پیروز انتخابات ریاست جمهوری 2024 آمریکا شد، گفت: «من قصد ندارم یک جنگ جدید را شروع کنم. من بر آن هستم تا جنگ ها را متوقف کنم.»

در شرایط کنونی، جنگ های آمریکا در دولت ترامپ هم مرگبارتر و هم گران‌تر می شوند. ترامپ همچنان به تسلیح اسرائیل و دفاع از نخست وزیر این رژیم علی رغم ارتکاب به جنایت علیه بشریت و نسل کشی از سوی اسرائیل در نوار غزه ادامه می دهد. جنگ روسیه و اوکراین که ترامپ بارها گفته بود آن را ظرف 24 ساعت پس از حضور در کاخ سفید خاتمه خواهد داد، اکنون خونین‌تر از هر زمان دیگری شده است.

در شرایط کنونی ترامپ در حال گسترش بخشیدن به جنگ های بی انتهای آمریکا در دوره زمانی پس از حادثه 11 سپتامبر به سه شیوه مختلف است.

اول اینکه دولت ترامپ تحرکات نظامی آمریکا در منطقه خاورمیانه و شرق آفریقا را به شدت افزایش داده است. نخستین کشوری که پس از حضور ترامپ در کاخ سفید بمباران شد، سومالی بود. از آن زمان، آمریکا در چندین نوبت اقدام به بمباران این کشور کرده است. در ماه مِی سال جاری میلادی، پنتاگون اعلام کرد که سنگین‌ترین بمباران تاریخ آمریکا علیه سومالی را انجام داده است.

ترامپ همچنین در اوایل سال جاری میلادی اقدام به بمباران یمن کرد. واشینگتن تنها زمانی از کارزار نظامی علیه یمن دست کشید که متوجه شد قادر به تحقق اهداف خود از تجاوز به یمن نیست. در عین حال، دولت آمریکا به اقدامِ بی‌ملاحظه و مخرب اسرائیل در به راه انداختن جنگی 12 روزه علیه ایران نیز پیوست و عملا در مسیری قرار گرفت که تندورهای حاضر در واشینگتن مایل به آن هستند.

نکته دوم اینکه ترامپ در حال استفاده از چهارچوب «جنگ علیه تروریسم» است تا از این رهگذر، عصری جدید از نظامی‌گری آمریکایی را در مکزیک، آمریکای مرکزی و کارائیب حاکم کند. منطقه کارائیب سال ها و دهه ها است که قربانی سیاست جنگ علیه تروریسمِ دولت آمریکا است. از سال 2001 میلادی، آمریکا استفاده از پایگاه گوانتانامو در کوبا را با هدف بازداشت و شکنجه نامحدود افراد از کشورهای مختلف آغاز کرد. این روند همچنان ادامه دارد. حتی در شرایطی که دولت کوبا بارها خواستار بازگشت کنترل خود بر گوانتانامو شده نیز دولت آمریکا این خواسته را رد می کند.

اقدام دولت آمریکا در ربودن مسلمانان از اقصی نقاط جهان و بازداشت و شکنجه آن ها در گوانتانامو تا حد زیادی به قدرت نرم جهانی آمریکا ضربه زد. آمریکا عملا با بازداشت شدگان در این زندان رفتاری غیرانسانی داشته و دارد و آن ها را از کوچکترین حقوقشان محروم کرده است. این موضوع خود به یک الگو برای دیگر رهبران و کشورهای جهان تبدیل شده است. به عنوان مثال، «نجیب بوکله» رئیس جمهور السالوادور را می توان در این رابطه مورد اشاره قرار داد.

بوکله یکی از بزرگترین زندان های روی کره زمین را در کشورش ساخته و نام آن را «مرکز حصر تروریسم» گذاشته است. در این زندان با افراد به بهانه مبارزه با تروریسم هر رفتار غیرقانونی انجام می گیرد. بوکله همچنین با اشتیاق کامل اقدام به زندانی کردن افرادی کرده که دولت ترامپ آن ها را مهاجران غیرقانونی می خواند و از خاک آمریکا اخراج کرده است. این افراد در شرایط اسفناکی در زندان های السالوادور نگهداری می شوند.

همچون نجیب بوکله، ترامپ نیز با افراد و کشورهای مختف به بهانه مبارزه با تروریسم برخورد می کند. در شرایط کنونی می بینیم که دولت ترامپ با شعار ادعایی مبارزه با گروه های تروریستی در مکزیک، هائیتی، ونزوئلا و السالوادور، دست به اقدامات نظامی در منطقه آمریکای لاتین و کارائیب می زند.

در نهایت نکته سوم اینکه ترامپ در حوزه داخلی آمریکا نیز در حال توسعه آنچه جنگ علیه تروریسم می‌خواند است. رئیس جمهور آمریکا به تازگی بودجه سالانه سازمان مهاجرت و گمرک این کشور را از 9.3 میلیارد دلار به بیش از 37 میلیارد دلار افرایش داده است. این عدد از بودجه نظامی شمار زیادی از کشورهای جهان نیز بیشتر است. ترامپ با گسیل کردن نیروهای گارد ملی آمریکا به لس آنجلس، جلوه ای جدید از سیاست های تهاجمی و خشونت آمیز خود در حوزه سیاست داخلی آمریکا را به نمایش گذاشت. او سپس اقدام به اعزام شماری از نیروهای گارد ملی آمریکا به دیگر بخش های این کشور نیز کرد.

ترامپ به تازگی نیروهای گارد ملی آمریکا را در واشینگتن مستقر کرده تا به ادعای خود با افزایش آمارهای مرتبط با نرخ جرم و جنایت در این شهر مقابله کند. این در حالی است که منتقدان ترامپ معتقدند این قبیل اقدامات رئیس جمهور آمریکا نمودهای عینی از سیاست های اقتدارگرایانه وی هستند و البته که بر آن هستند تا افراد بی‌خانمان در آمریکا را وادار کند تا از جلوی چشم محو شوند!

بیراه نیست اگر بگوییم آغاز عصری که در قالب آن جنگ های بی‌پایان آمریکا در دوره ترامپ پایان یابد، به یک توهم تبدیل شده است. با توجه به اوج گیری مقاومت ها در برابر سیاست های ترامپ در حوزه های گوناگون، کاملا ضروری است که رویه های مرتبط با نظامی‌گری از سوی او نیز به چالش طلبیده شوند. آینده آمریکا باید مبتنی بر این واقعیت باشد که جنگ های بی‌پایان این کشور به معنای واقعی کلمه خاتمه یابند.