با هم اسامی فرزندان برخی نویسندگان و شاعران ایرانی را مرور می کنیم.

شمس‌الدین سادات آل احمد (زادهٔ ۱۰ تیرماه ۱۳۰۸ – درگذشتهٔ ۱۴ آذر ۱۳۸۹) نویسنده و محقق ایرانی بود. وی دانش‌آموخته فلسفه و علوم پرورشی‌ بود و مدت‌ها دبیر آموزش و پرورش بود. در سال ۱۳۵۹ با حکم بنیانگذار انقلاب اسلامی به عضویت ستاد انقلاب فرهنگی درآمد. او برادر کوچکتر جلال آل احمد بود.

نام فرزندان: آهو، احمد، جلال، محمود

رضا براهنی (۲۱ آذر ۱۳۱۴ – ۵ فروردین ۱۴۰۱) شاعر، داستان‌نویس، منتقد بود. او عضو هیئت مؤسس کانون نویسندگان ایران و همچنین رئیس انجمن قلم کانادا بود.

نام فرزندان: الکا، اکتای، ارسلان

زویا پیرزاد (زاده ۱۹۵۲) داستان‌نویس ارمنی‌تبار اهل ایران است که سال ۲۰۰۱ (۱۳۸۰) با رمان چراغ‌ها را من خاموش می‌کنم جوایزی همچون بهترین رمان سال پکا، بهترین رمان سال بنیاد هوشنگ گلشیری، کتاب سال وزارت ارشاد جمهوری اسلامی و لوح تقدیر جایزه ادبی یلدا را به دست آورد و با مجموعه داستان کوتاه طعم گس خرمالو یکی از برندگان جشنواره بیست سال ادبیات داستانی در سال ۱۹۹۷ (۱۳۷۶) و جایزه «کوریه انترناسیونال» در سال ۲۰۰۹ شد. وی تمام آثارش را به فرانسوی ترجمه کرده است.

نام فرزندان: ساشا، شروین

بهاءالدّین خرّمشاهی (زادهٔ ۱۲ فروردین ۱۳۲۴ در قزوین) نویسنده، مترجم، روزنامه‌نگار، طنزپرداز، فرهنگ‌نویس، حافظ پژوه، شاعر و استاد دانشگاه ایرانی است. وی تألیفاتی در قرآن‌پژوهی و حافظ‌شناسی و تفسیر اشعار او دارد.

نام فرزندان: هاتف، عارف، حافظ

علی‌اشرف درویشیان (۳ شهریور ۱۳۲۰–۴ آبان ۱۳۹۶) داستان‌نویس و پژوهشگر سوسیالیست و چپ‌گرای ایرانی و عضو کانون نویسندگان ایران بود. درویشیان برخی از نوشته‌هایش را پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران با نام مستعار «لطیف تلخستانی»منتشر می‌کرد.

نام فرزندان: گلرنگ، بهرنگ، گلبرگ

مصطفی رحماندوست (زاده ۱ تیر ۱۳۲۹) در همدان، شاعر شعر کودکانه صد دانه یاقوت، شاعر، نویسنده و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان است. او از داوران و نمایندگان هیئت علمی جشنواره بین‌المللی شعر فجر و چهارمین جشنواره شعر کودک ایران بوده‌است.

نام فرزندان: مرضیه

علی شریعتی مَزینانی (۲ آذر ۱۳۱۲ – ۲۹ خرداد ۱۳۵۶) مشهور به دکتر علی شریعتی استاد تاریخ، سخنران، نویسنده، اسلام‌شناس، جامعه‌شناس و پژوهشگر دینی اهل ایران بود. او از مبارزان و فعالان مذهبی و سیاسی و از نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی ایران بود.شریعتی نگرشی نوین به تاریخ و جامعه‌شناسی اسلام عرضه کرد. او بازگشت به تشیع حقیقی و انقلابی را نیرویی برای تحقق عدالت اجتماعی قلمداد می‌کرد.

نام فرزندان: احسان، سوسن، سارا

سید مجتبی آقابزرگ علوی (۱۳ بهمن ۱۲۸۲، تهران – ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ برلین) ملقب به آقا بزرگ علوی و بزرگ علوی نویسندهٔ واقع‌گرا، فعّالِ سیاسیِ چپ‌گرا، روزنامه‌نگار نوگرا و استاد زبان فارسی ایرانی بود که بیش از چهار دهه از نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم را در آلمان زیست و به ترجمه، نقد و فرهنگ‌نامه‌نویسی پرداخت.

نام فرزندان: مانی

فاطمه (غزاله) علیزاده (۲۷ بهمن ۱۳۲۷ – ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۵) نویسنده‌ای ایرانی بود که کار ادبی خود را از دهه ۱۳۴۰ (خورشیدی) و با انتشار داستان‌های کوتاه در مشهد آغاز کرد.

نام فرزندان: سلمی

سیّد احمد حُکم‌آبادی تبریزی (۸ مهر ۱۲۶۹ – ۲۰ اسفند ۱۳۲۴) که بعدها نام خانوادگی کَسرَوی را برگزید، تاریخ‌نگار، زبان‌شناس، پژوهشگر، حقوق‌دان و اندیشمند ایرانی بود. وی استاد رشتهٔ حقوق در دانشگاه تهران و وکیل دعاوی در تهران بود.

نام فرزندان: حمیده، نفیسه، جلال، فرخ زاد، بهزاد، مهین، خجسته

سیّد ابراهیم گلستان (۲۶ مهر ۱۳۰۱ – ۳۱ مرداد ۱۴۰۲) نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی بود. او در سال ۱۳۴۰ برای فیلم یک آتش مدال برنز جشنوارهٔ فیلم کوتاه ونیز را گرفت. این نخستین جایزهٔ بین‌المللی برای یک کارگردان ایرانی به‌شمار می‌رود.

نام فرزندان: لیلی، کاوه

هوشنگ گلشیری (۲۵ اسفند ۱۳۱۶– ۱۶ خرداد ۱۳۷۹) نویسندهٔ ایرانی و سردبیر مجلهٔ کارنامه بود. مورّخان ادبی وی را از تأثیرگذارترین داستان‌نویسان معاصر زبان فارسی دانسته‌اند.

نام فرزندان: غزل، باربد

شما کدام اسم‌ها را زیباتر می‌دانید؟ کامنت بگذارید.