غزه امروز در یک قحطی فاجعه بار تحمیلی از سوی اسرائیل فرو رفته است و اگر جامعه جهانی یکصدا با اعمال فشار جلوی اسرائیل را نگیزد، وضعیت امروز غزه می تواند فردا برای کرانه باختری نیز تکرار شود.

وبگاه "آمریکن پراسپکت" با اشاره به این مقدمه نوشت:"یکی از وحشتناک‌ترین بحران‌های انسانی تاریخ، همین الان در غزه در حال وقوع است. ارتش اسرائیل با بمباران مداوم، این منطقه محصور را به ویرانه‌ای تبدیل کرده است - که در این فرآیند 22 ماهه طبق آمار رسمی دستکم 59 هزار فلسطینی را کشته است، که حداقل سه چهارم آنها غیرنظامی و 18 هزار نفر از آنها کودک بوده‌اند.

اقتصاد غزه در زیر آوار دفن شده است و به شدت با کمبود غذا، آب و دارو مواجه است. این در حالی است که هزاران تُن کمک بین المللی در فاصله چند مایلی از مرز غزه قرار دارد، اما دولت اسرائیل اجازه ورود این کمک ها به غزه را نمی دهد.

برعکس، در معدود ایستگاه‌های امدادی که باقی مانده‌اند، نیروهای اسرائیلی مرتبا ده‌ها نفر را که در صف غذا هستند، قتل عام می‌کنند. طبق گزارش سازمان ملل متحد، از ماه می تاکنون در مجموع هزار نفر در جستجوی غذا کشته شده‌اند، که بیشتر آنها در نزدیکی مکان‌هایی که توسط "بنیاد به اصطلاح بشردوستانه غزه" که از سوی یک پیمانکار مشکوک آمریکایی اداره می‌شود، کشته شده‌اند. این بنیاد توزیع کمک‌ها را از سازمان ملل متحد به عهده گرفته است.

"راس اسمیت" مدیر آمادگی و واکنش اضطراری برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد، اخیرا گفته است که "یک چهارم جمعیت [در غزه] با شرایطی شبیه قحطی مواجه هستند. تقریبا 100 هزار زن و کودک از سوء تغذیه حاد شدید رنج می‌برند و نیاز به درمان در اسرع وقت دارند."

وی افزود که برنامه جهانی غذای سازمان ملل به اندازه کافی در خارج از غزه تدارکات لازم را برای تامین نیاز 2ماه کل جمعیت غزه دارد، اما ارتش اسرائیل به آنها اجازه ورود نمی‌دهد.

واشنگتن پست گزارش می‌دهد: "طبق گزارش سازمان ملل متحد، در غزه تقریبا از هر 3 نفر، یک نفر چندین روز بدون غذا به سر می‌برد و بیمارستان‌ها از افزایش مرگ و میر ناشی از سوء تغذیه و گرسنگی خبر می‌دهند. در ویدئویی که روز سه‌شنبه در داخل بیمارستان ناصر در جنوب غزه فیلمبرداری شده است، خانواده‌ها نگران نوزادانی با شکم‌های متورم و مشت‌های کوچکی هستند که هنگام گریه گره می‌کنند."

خبرگزاری فرانسه اخیرا بیانیه ای منتشر کرد و توضیح داد که چند خبرنگار آزادش در غزه از گرسنگی در حال مرگ هستند و با توجه به اینکه به آنها حقوق ماهانه پرداخت می‌شود، می‌توان با اطمینان گفت که تقریبا افراد دیگر در این باریکه وضعیت بدتری دارند.

"آمیخای الیاهو" وزیر میراث اسرائیل، اخیرا در یک مصاحبه رادیویی گفت: "هیچ ملتی وجود ندارد که دشمنان خود را تغذیه کند... بریتانیایی‌ها به نازی‌ها غذا نمی‌دادند، آمریکایی‌ها به ژاپنی‌ها غذا نمی‌دادند و روس‌ها اکنون به اوکراینی‌ها غذا نمی‌دهند." (برای اطلاع، بریتانیا و آمریکا در طول جنگ جهانی دوم به زندانیان خود غذا می‌دادند.) الیاهو افزود: "دولت اسرائیل به سمت نابودی غزه پیش می‌رود."

به طور خلاصه، دولت اسرائیل، با حمایت و پشتیبانی قابل توجه ایالات متحده، عمدا و صریحا باعث قحطی در غزه می‌شود و غزه‌ای‌های گرسنه را در حالی که برای زنده ماندن تقلا می‌کنند، به گلوله می‌بندد.

پایان جنگ اسرائیل علیه فلسطین در حال آشکار شدن است: یک به اصطلاح "اسرائیل بزرگ"، از دریای مدیترانه تا رود اردن (و شاید فراتر از آن)، که با نابودی فلسطین و نسل‌کشی مردم آن ایجاد می‌شود

پایان جنگ اسرائیل علیه فلسطین در حال آشکار شدن است: یک به اصطلاح "اسرائیل بزرگ"، از دریای مدیترانه تا رود اردن (و شاید فراتر از آن)، که با نابودی فلسطین و نسل‌کشی مردم آن ایجاد می‌شود. اگر جلوی اسرائیل گرفته نشود، غزه بمباران و گرسنگی خواهد کشید تا زمانی که تمام جمعیت آن یا بمیرند یا به جایی دیگر تبعید شوند. سپس کرانه باختری نیز همین سرنوشت را خواهد داشت.

در واقع، کنست (مجلس) اسرائیل اخیرا قطعنامه‌ای "غیرالزام‌آور" برای الحاق رسمی کل کرانه باختری با 71 رای موافق در برابر 13 رای مخالف تصویب کرد. این اتفاق پس از دهه‌ها سرقت مداوم زمین‌های فلسطینیان و تروریسم شهرک‌نشینان علیه ساکنان کرانه باختری رخ می‌دهد که از زمان 7 اکتبر 2023، به شدت افزایش یافته است.

از زمان آغاز جنگ، حدود هزار فلسطینی کرانه باختری توسط شهرک‌نشینان یا نیروهای اسرائیلی کشته و حدود 7 هزار نفر نیز زخمی شده‌اند. در ماه می، دولت اسرائیل بزرگترین گسترش شهرک‌های کرانه باختری را در دهه‌های اخیر تصویب کرد و پنجشنبه گذشته 275 میلیون دلار بودجه اضافی برای شهرک‌سازی اختصاص داد. در این مسیر، اجتناب از همان دیالکتیک خونینی که منجر به گرسنگی غزه شد، غیرممکن خواهد بود.

نمی‌توان انکار کرد که منطق شومی در این امر وجود دارد که به قبل از وجود اسرائیل برمی‌گردد. شهرک‌نشینان اولیه صهیونیست با مشکلِ افرادی که قبلا در سرزمینی که متعلق به خود می‌دانستند (فلسطین) زندگی می‌کردند، روبرو بودند و راه حل در سال 1947 بیرون راندن 750 هزار فلسطینی از خانه‌هایشان بود. سپس، در سال 1967، اسرائیل کنترل کرانه باختری و غزه را به دست گرفت و از آن زمان مشکل امنیتی اصلی آن این بوده که با میلیون‌ها نفر که تحت کنترل اسرائیل هستند اما حق رای ندارند - یعنی تحت یک سیستم آپارتاید - و عواقب قابل پیش‌بینی ناشی از آن، چه باید کرد.

"از شر آنها خلاص شوید" آخرین و وحشیانه‌ترین راه حل است و هر کاری که اسرائیل از 7 اکتبر انجام داده است با این هدف سازگار بوده است. این کار از حمایت گسترده‌ای در بین یهودیان اسرائیلی برخوردار است: نظرسنجی که روزنامه هاآرتص در ماه می انجام داد، نشان داد که 82 درصد اسرائیلی ها از اخراج غزه ای ها و 56 درصد از اخراج شهروندان عرب خود اسرائیل (که حدود یک پنجم جمعیت رسمی اسرائیل را تشکیل می‌دهند) حمایت می‌کنند. 47 درصد نیز از قتل عام مستقیم هر فرد در غزه حمایت می‌کنند.

با این افکار عمومی خونخوار و دولتی پر از نژادپرستان نسل‌کش که برای پوشاندن فساد خود نیاز به ادامه جنگ دائمی دارند، تنها راه متوقف کردن اسرائیل فشار شدید خارجی است.

این کار البته به این زودی‌ها از آمریکا سر نخواهد زد - جو بایدن تقریبا هیچ کاری برای متوقف کردن جنایات انجام نداد و دونالد ترامپ هم اسرائیل را به ارتکاب جنایات بیشتر تشویق می‌کند.

کشورهای اروپایی هم با وجودی که در لفظ وحشیگری اسرائیل را محکوم کرده‌اند، اما تاکنون تمایلی به انجام اقدام جدی نداشته‌اند. با این حال، این ممکن است برای همیشه ادامه نداشته باشد. اتحادیه اروپا یک سوم تجارت اسرائیل را تشکیل می‌دهد و دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا اخیرا گفته است که اگر اسرائیل به توافقی که با اتحادیه اروپا برای اجازه ورود کمک‌های بیشتر منعقد کرده است، عمل نکند، "همه گزینه‌ها روی میز است."

اکثر رهبران حزب دموکرات آمریکا - چاک شومر (رهبر اقلیت سنا) به همراه سناتور کوری بوکر، ماریا کانتول،ایمی کلوبوچار،کریس کونز، جکی روزن و آدام شیف که اخیرا دیدار گرمی با بنیامین نتانیاهو داشتند - به شدت با رای‌دهندگان دموکرات که اکنون با اختلاف 5 به 1 با فلسطینی‌ها به جای اسرائیلی‌ها همدردی می‌کنند، ناهماهنگ هستند. رئیس جمهور بعدی آمریکا، اگر دموکرات باشد، تقریبا مطمئنا به اندازه بایدن طرفدار متعصب اسرائیل نخواهد بود.

اما باید دید که آیا کشورهای غربی در نهایت حاضر خواهند شد که فشار کافی بر اسرائیل اعمال کنند یا نه، و اگر چنین است، آیا خیلی دیر خواهد شد یا خیر.