پروژه مذکور به رهبری پروفسور «یلنا نوتاروس» و با همکاری «سبریا کورتزتی»، دانشجوی دکتری در گروه پژوهشی فوتونیک و الکترونیک MIT انجام شده است. در این طرح، آنها با ترکیب فوتونیک سیلیکونی و فوتوشیمی موفق شدند تا نخستین چاپگر سه‌بعدی مبتنی‌بر تراشه را توسعه دهند. دستگاهی که تنها از یک تراشه میلی‌متری برای تولید اشیاء جامد استفاده می‌کند و هیچ قطعه متحرکی در آن وجود ندارد.

نحوه تولید اجسام با چاپگر سه‌بعدی نوری

عملکرد این چاپگر به گونه‌ای است که پرتو نور مرئی قابل تنظیمی را به درون مخزنی از رزین حساس به نور می‌تاباند و بدون نیاز به حرکت مکانیکی، شکل نهایی را درون رزین ایجاد می‌کند. نسخه آزمایشی این سیستم نیز موفق به چاپ سه‌بعدی واقعی شده است.

نوآوری دانشمندان MIT، گام مهمی در مسیر توسعه چاپگرهای سه‌بعدی قابل حمل، کم‌هزینه و با سرعت بالا محسوب می‌شود. به باور محققان MIT، امکان ساخت اشیاء سه‌بعدی تنها با استفاده از یک تراشه فوتونیکی، تحولی بنیادین در حوزه تولید دیجیتال خواهد بود و می‌تواند کاربردهای گسترده‌ای در حوزه‌های پزشکی، مهندسی، نظامی و مصرف‌کننده داشته باشد.

تاکنون فناوری‌های چاپ سه‌بعدی متداول، به سامانه‌های مکانیکی پیچیده‌ای برای ساخت لایه‌به‌لایه اجسام نیاز داشته‌اند؛ اما فناوری جدید MIT با حذف کامل اجزای متحرک، محدودیت‌های موجود در سرعت، دقت و ابعاد چاپگر را به‌طور چشمگیری کاهش داده است.

درنهایت، این فناوری نویدبخش آینده‌ای است که در آن کاربران بتوانند تنها با یک ابزار کوچک، اشیاء مورد نیاز خود را در لحظه و به‌صورت سفارشی تولید کنند. این پیشرفت، نه‌تنها مرزهای فناوری‌های نوری را گسترش می‌دهد، بلکه مسیر تازه‌ای برای تحول در صنایع تولیدی مدرن فراهم می‌کند.