دادگاه منطقه مرکزی سئول او را به ۲۰ قتل محکوم کرد، اما بعدها مشخص شد یکی از جنایت‌ها توسط قاتل زنجیره‌ای دیگری انجام شده است.

یو از میان مقتولان سه نفر را سوزاند و حداقل ۱۱ نفر از قربانیان خود را مثله کرد. او اعتراف کرد جگر برخی از قربانیان خود را خورده است. او جنایات خود را بین سپتامبر ۲۰۰۳ و ژوئیه ۲۰۰۴ مرتکب و در ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۴ دستگیر شد. یو انگیزه‌های خود را در مقابل دوربین تلویزیون توضیح داد و گفت: «زنان نباید فاسد باشند و ثروتمندان باید بدانند که چه کرده‌اند.»

یو در ۱۸ آوریل سال ۱۹۷۰ به دنیا آمد. مادربزرگ مادری یو گفته، خانواده آنها از سختی‌های زندگی رنج می‌بردند و حتی خودش به کشتن یو که پرحرف بود، فکر کرده و یو تمام عمر باری بر دوش دخترش بوده است.

یو امیدوار بود در دبیرستان هنر تحصیل کند، اما در مصاحبه پیش از ثبت‌نام معلوم شد او کوررنگی دارد. به همین دلیل نتوانست در دبیرستان هنر ثبت‌نام کند و بعد از آنها وقت خود را بیشتر صرف بازی می‌کرد و شخصیتی عجیب و غریب پیدا کرد.

یو در سال ۱۹۹۲ ازدواج کرد و یک پسر داشت. یو قبل از دستگیری به جرم قتل‌های سریالی، ۱۴ بار به‌دلیل چند جرم مختلف محکوم شده و در مجموع هفت سال در زندان به سر برده بود.

یو از سپتامبر تا نوامبر ۲۰۰۳، چند شهروند مسن ثروتمند را با ورود غیرقانونی به خانه‌هایشان و زدن ضربات چکش به هر یک از آنها به قتل رساند. او برای پوشاندن ردپای خود، صحنه‌های جرم را به گونه‌ای جلوه داد که گویی قتل با انگیزه سرقت رخ داده است.

با این حال، هیچ پولی دزدیده نشده بود و این امر بازرسان پلیس را گیج کرد. هنگامی که تحقیقات جنایی برای دستگیری قاتل ثروتمندان گسترش یافت، یو که احساس خطر می‌کرد سراغ زنان رفت. او از مارس ۲۰۰۴، زنان روسپی را به محل اقامت خود در غرب سئول فرا می‌خواند و پس از رابطه جنسی، آنها را با ضربات چکش به قتل می‌رساند. او برای جلوگیری از شناسایی قربانیان برخی اجساد را مثله و برخی را در کوه‌های اطراف شهر دفن می‌کرد. پلیس پس از دستگیری یو، ۱۱ جسد را از کوه پشت معبد بونگ وون کشف کرد.

یو در ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۴، با گزارش کارمندان یک سالن بازداشت شد. چند نفر از زنان این سالن ناپدید شده بودند. در این میان، یو مرتب با آنجا تماس می‌گرفت و همین امر شک کارکنان را برانگیخت و موضوع را به پلیس گزارش دادند اما وقتی ماموران به محل رفتند، یو برخلاف اعلام قبلی به آنجا نرفت. ماموران نیز این مرکز را ترک کردند اما یو بعد از آن سر رسید و کارکنان مرکز خودشان او را دستگیر کردند و به پلیس تحویل دادند.

یو حین بازداشت وانمود کرد علائم صرع دارد و توانست کاری کند که دستبندهای او را شل کنند. سپس از دست پلیس فرار کرد. با این حال، ۱۲ ساعت بعد دوباره دستگیر شد.

یو در بازجویی‌های اولیه، به قتل ۱۹ نفر و در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۴، به یک قتل دیگر اعتراف کرد؛ قتل یک مرد دستفروش ۴۴ ساله. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۰۴، یو اعتراف خود را اصلاح کرد و به شش قتل دیگر اعتراف کرد و تعداد قربانیان خود را به ۲۶ نفر رساند. چند روز بعد، یو به قتل یک زن جوان که کارگر فروشگاه پوشاک بود، اعتراف کرد. یو یک ماه بعد به خوردن گوشت قربانیان خود اعتراف کرد، اگرچه هیچ مدرکی برای اثبات این موضوع ارائه نشد.

جلسات محاکمه یو بسیار جنجالی بود، چون او در جلسه گفت دادگاه را تحریم کرده و حرفی نمی‌زد. یک بار نیز روز قبل از دادگاه اقدام به خودکشی کرد و یک مرتبه نیز به قضات حمله کرد.

در نهایت، با وجود اتهامات گوناگون و متعددی که علیه یو وجود داشت، او در ۲۰ قتل گناهکار شناخته و به مرگ محکوم شد اما بعد مشخص شد یکی از قتل‌ها کار او نیست و یک قاتل سریالی دیگر آن را مرتکب شده است.