سوپر لیگ جیانگسو لیگی آماتور است که توسط دولت استان جیانگسو برگزار می‌شود. ۱۳ شهر این استان تیم‌های خود را به رقابت می‌فرستند و فصل مسابقات به مدت ۷ ماه طول می‌کشد. شرایط عضویت در این لیگ شامل محدودیت‌های منطقه‌ای است و همچنین هر تیم فقط می‌تواند سه بازیکن حرفه‌ای داشته باشد. در میان ۱۳ تیم، بازیکنانی از لیگ برتر چین حضور دارند، اما در کنارشان می‌توان پیک‌های موتوری، دانشجویان و صاحبان کسب‌وکارهای خرد را نیز دید. سن بازیکنان از ۱۶ تا ۴۰ سال متغیر است. این طراحی «غیرحرفه‌ای» باعث شده است فوتبال به اصل خود یعنی «جشن خیابانی» بازگردد.
سوپر لیگ جیانگسو هیچ بازیکن خارجی با دستمزد میلیون دلاری ندارد – فقط گوجه‌فرنگی‌فروش‌های شبانه‌روزی هستند که صبح‌ها ساعت چهار برای تمرین از خواب بیدار می‌شوند. خبری از سرمایه‌داران کت‌وشلوارپوش هم نیست؛ فقط مادربزرگ‌هایی با بلندگو که فریاد می‌زنند «تایجو پیروز می‌شود!» این «غیرحرفه‌ای‌گرایی» خام، در عوض، ذهن‌ها را باز کرده و شوخ‌طبعی‌های محلی به بالاترین تاکتیک‌ها و طنزهای محلی به رمزهای جذابیت تبدیل شده‌اند. در پلتفرم‌های آنلاین، «قوری چای سوپر لیگ جیانگسو» و «اسپری غذای زنجبیلی جن‌جیانگ» پرفروش شده‌اند. حتی بیمه‌نامه‌ای با عنوان «در صورت باخت تیم محبوب‌تان، یک جعبه خرچنگ رودخانه دریافت کنید» عرضه شده است.
در طول مسابقات، جملاتی مانند «مسابقه اولویت دارد، رفاقت در رتبه چهاردهم» به شعارهای محبوب بدل شده‌اند. البته این نوع طنزپردازی صرفاً راهی برای شادی مردم است. برگزارکنندگان هدفی فراتر از رقابت صرف دارند: آن‌ها به دنبال رونق گردشگری و صنعت فرهنگی از طریق ورزش‌اند—هدفی که به شکل فراتر از انتظار محقق شده است. لیگ جیانگسو که رسماً در ۱۰ مه آغاز شده در عرض کمتر از یک ماه به «دعوتنامه گردشگری» برای سفر به شهرهای میزبان تبدیل شده است. در طول ایام تعطیلات «عید قایق اژدها» که به تازگی خاتمه یافت، «سفر به یک شهر برای تماشای یک بازی» به یکی از جدیدترین موضوعات گردشگری چین تبدیل شد. در طول مسابقات که تابحال سه دور برگزار شده، ۹۰ هزار نفر در ورزشگاه‌ها حضور یافتند و مصرف گردشگری در ۶ شهر میزبان ۱۴.۶۳ درصد افزایش یافت. این الگوی «جذب تماشاگران از طریق ورزش و تبدیل آن به مصرف کنندگان» نشان‌دهنده یک مدل جدید است.
قبل از اینکه سوپر لیگ جیانگسو محبوب یابد، یک سوپر لیگ فوتبال روستایی که به طور خودجوش توسط مردم گوئیجو سازماندهی شده بود، شهرت یافت. «سوپر لیگ روستایی» و «لیگ برتر جیانگسو» یکی پس از دیگری محبوب شده‌اند و دو الهام اصلی برای توسعه فوتبال چین و سایر رشته‌های ورزشی رقابتی به ارمغان آورده‌اند:
اول بازگشت به هدف ابتدایی ورزش: سوپر لیگ جیانگسو و لیگ روستایی هر دو با شکستن مرزهای حرفه‌ای و آماتور، فوتبال را به مفهوم ورزش «برای همه» تبدیل کرده‌اند. در گوئیجو، رقص‌های محلی و موسیقی قومی به جای سرودهای باشگاهی استفاده می‌شود؛ در جیانگسو، «رقابت» بین شهرها به محور اصلی مسابقات تبدیل شده‌اند. این رویکرد نشان می‌دهد که ورزش می‌تواند بدون پول و ثروت، جذابیت خود را حفظ کند.
دوم تبدیل فرهنگ منطقه‌ای به موتور مشارکت: سوپر لیگ جیانگسو با استفاده از تفاوت‌های فرهنگی منطقه‌ای، شور و شوق شهروندان را برانگیخته کرده است. مثلاً مسابقه بین «هوان آن» و «یانگجو» به رقابت عنوان اصلی‌ترین غذای دریایی محلی حس تعلق منطقه‌ای و اشتیاق برای مشارکت را در میان مردم محلی به شدت برانگیخته و این رویداد را نه تنها به یک رقابت ورزشی، بلکه به برخورد پرشور هویت فرهنگی منطقه‌ای و حس تعلق در ورزشگاه تبدیل کرده است.
موفقیت لیگ سوپر جیانگسو نمونه‌ای عالی از توسعه یکپارچه فرهنگ، ورزش و گردشگری است به گونه‌ای که پتانسیل عظیم رویدادهای ورزشی را در بازگشت به مردم، ادغام فرهنگ و پیشبرد اقتصاد اثبات می‌کند. رویدادهای ورزشی، برای جلب توجه گسترده و نشاط بلندمدت، باید از شرمساری ناشی از بیش از حد روشنفکر و نامحبوب بودن خلاص شوند و شور و اشتیاق توده مردم را به طور کامل بسیج کنند تا ورزش واقعاً بتواند به ورزشی برای همه مردم و لذتی برای توده مردم تبدیل شود.
چرا یک لیگ فوتبال آماتور در چین ناگهان محبوبیت یافته است؟
نظر شما