در سایه نام پرصلابتِ شاعری چون احمد شاملو، کمتر به نقش مؤثر او در تحریریه‌ها، سردبیری‌ها و نبردهای فرهنگی‌اش در مطبوعات نیمه‌ی دوم قرن گذشته پرداخته شده است؛ حال آن‌که شاملو، پیش از آن‌که با «هوای تازه» در شعر فارسی طوفانی به‌پا کند، با قلمی تیز و نگاهی رادیکال، ستون‌نویس، منتقد، مترجم و سردبیری بود که در تحریریه‌ها، به‌ویژه در دهه‌های ۳۰ و ۴۰، روحی تازه در گفتمان روشنفکری دمید.

۲۲ مرداد ۱۳۲۱، احمد شاملو هفده ساله، نخستین اثرش که ترجمه لطیفه‌ای غربی بود را با دعوت احمد شهیدی، سردبیر مجله اطلاعات هفتگی، به ثبت می‌رساند.