او بر این باور است که جمهوری اسلامی ایران به طور ضمنی اعلام کرده که در پی نابودی اسرائیل نیست اما می‌گوید: ایران مجبور است که در یک موضع‌گیری کاملا علنی اعلام کند که به دنبال نابودی اسرائیل نیست.

آقای تفرشی با اشاره به مذاکرات ایران و آمریکا گفت: توافق با جامعه‌ی بین المللی و در راس آن آمریکا ضروری است. طبیعتا توافق با آمریکا هم دردناک و هم هزینه‌بر است اما برای ایران هم آورده‌های بسیاری خواهد داشت.

مجید تفرشی درباره‌ی آینده‌ی سیاسی ایران گفت: پیش‌بینی قاطع درباره‌ی این موضوع کار خردمندانه‌ای نیست. نه من آنقدر سواد و دانش دارم که بخواهم چنین موضوعی را پیش‌بینی کنم و نه اساسا کسی می‌تواند چنین کاری کند اما می‌توان در این ارتباط چند نکته را برشمرد که می‌تواند بر آینده‌ی سیاسی ایران اثرگذار باشد.

آینده‌ی مثبت بدون گشایش بین‌المللی غیرممکن است

او ادامه داد: نیمی از این آینده‌ورزی به مناسبات خارجی و نیمی از آن نیز به مناسبات داخلی ایران بازمی‌گردد. هر کسی که ادعا کند ترسیم آینده‌ای بهینه و روشن برای ایران بدون گشایش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ممکن است یا دروغ می‌گوید و یا اشتباه می‌کند. غیرممکن است که تصور کنیم بدون وقوع چنین گشایشی می‌توان آینده‌ی مثبتی را ترسیم کرد.

آقای تفرشی با اشاره به تحریم‌ها گفت: از زمان تحریم‌های ابتدای انقلاب و به ویژه تحریم‌های هسته‌ای در دو دهه‌ی اخیر این مسیر را رفتیم و مشخص شده که با تحریم‌ها نمُرده‌ایم اما مستهلک شدیم. به تعبیر یک سیاستمدار عراقی که از دوستانم است «تحریم‌ها کشورها را فقط فقیر نمی‌کند بلکه آنها را حقیر می‌کند» و این حقارت را در کشورهایی که تحریم‌ شده‌اند می‌بینیم.

پس از شهادت شهید سلیمانی از نظر منطقه‌ای ضعیف شدیم

این تحلیلگر سیاسی درباره‌ی وضعیت ایران در منطقه گفت: به ویژه پس از شهادت مرحوم شهید سلیمانی ایران از نظر منطقه‌ای رو به ضعف رفت. وجود او عاملی بود که حتی به شکل موقتی و کوتاه مدت باعث می‌شد ایران اقتدار منطقه‌ای خود را داشته باشد اما پس از شهادتش این موضوع به تدریج رو به افول رفت و با ۷ اکتبر و مسائل رخ داده در سوریه و لبنان این افول بیشتر و بیشتر هم شد.

او با اشاره به شرایط اقتصادی و سیاسی فعلی کشور گفت: ایران در شرایطی نیست که بتواند با وضعیت فعلی ادامه دهد بنابراین توافق با جامعه‌ی بین المللی و در راس آن آمریکا ضروری است. طبیعتا توافق با آمریکا هم دردناک و هم هزینه‌بر است اما برای ایران هم آورده‌های بسیاری خواهد داشت.

تفرشی ادامه داد: مدت‌هاست این توهم که توافق به معنای این است که فقط ستانده داشته باشیم و هیچ ندهیم رفع شده است و می‌دانیم که برای امتیاز گرفتن باید امتیاز هم داد. لازم است هنر ما این باشد که بیشترین امتیاز را بگیریم و کمترین امتیاز را بدهیم که به نظرم ایران در همین مسیر هم در حال حرکت است. اینکه توافق به معنای خودفروشی، وطن‌فروشی و یا نظام‌فروشی است هم تا حد زیادی رنگ باخته و عملا کسی دیگر با این ادبیات صحبت نمی‌کند که گفت‌وگو و توافق یعنی تسلیم و سازش.

تغییر نقش اروپایی‌ها در مذاکرات

او درباره‌ی نوع کنشگری اروپایی‌ها در مذاکرات گفت: جالب است که در زمان برجام صحبت بسیاری از جمله آقای روحانی این بود که ما برای توافقی پایدار باید با «کدخدای اروپایی‌ها»، آمریکا، توافق کنیم و گفت‌وگو و توافق با اروپایی‌ها کافی نیست. در آن زمان هم اروپایی‌ها تلاش می‌کردند که آمریکا را به توافق ترغیب کنند. اما در حال حاضر به نظر می‌آید که به دلایل مختلفی آمریکا بیشتر از اروپا ترغیب شده که با ایران روابط بهتری داشته باشد و به توافق برسد و اروپایی‌ها تا حد زیادی مانع هستند.

این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: این موضوع دلایل مختلفی دارد که مهمترین آن نفرت و شکافی است که بین اروپایی‌ها و ایران به دلیل مناسبات با روسیه و ماجرای جنگ اوکراین پیدا کردند و همینطور این موضوع که ترامپ عامدانه اروپا را از این چرخه‌ی گفت‌وگو با ایران حذف و یا آنها را کمرنگ کرده است.

تفرشی گفت: این دو باعث شده که اروپایی‌ها علاوه بر اینکه نقشی مثبتی ندارند در حال تلاش هستند تا نقشی تخریبی داشته باشند و ضرورت دارد که ایران در کنار آمریکا با اروپا هم به یک تفاهم و سازش برسد. به ویژه به دلیل خطر اسنپ‌بک که البته به نظر می‌آید که وزارت امور خارجه به خوبی این موضوع را درک کرده و نه به صورت کافی اما به صورت لازم در حال انجام آن است.

موضوع نابودی اسرائیل

مجید تفرشی درباره‌ی سیاست ایران در مواجهه با اسرائیل نیز ابراز عقیده کرد: موضوعی که هم در ایران و هم در آمریکا از صحبت درباره‌اش پرهیز می‌شود مسئله‌ی اسرائیل است. واقعیت این است که در دولت فعلی آمریکا مناسبات با اسرائیل به خوبی دولت‌های قبلی این کشور نیست و مشهور است که آقای ترامپ حرف‌شنوی کامل را از اسرائیل ندارد ولی اینکه تصور کنیم ترامپ به سیاست‌های نتانیاهو و اسرائیل درباره‌ی ایران کاملا بی اعتناست هم یک توهم است. من فکر می‌کنم حتی اگر خیلی سخت و دردناک باشد ایران مجبور است که در یک موضع‌گیری کاملا علنی و آشکار (به طور ضمنی این کار شده است) اعلام کند که به دنبال نابودی اسرائیل نیست و پیشگام آن نخواهیم بود.

گاهی با رفتار رادیکال خود به بقای نتانیاهو کمک کرده‌ایم!

او ادامه داد: البته هیچ وقت هم دست‌کم در کوتاه‌مدت و میان‌مدت روابط بین این دو عادی نخواهد شد اما لازم است ایران اعلام کند که مناسبات ما در مواجهه با اسرائیل در حد همان چیزی است که فلسطینی‌ها، مسلمان‌ها و اعراب می‌خواهند و ما پیشمرگ فلسطینی‌ها علیه اسرائیل نیستیم بلکه همراه و دنباله‌رو فلسطینی‌ها خواهیم بود.

تفرشی گفت: این سیاستی است که اگر ایران آن را اعلام و اعمال کند یقین دارم که نتانیاهو در مدت ۳ ماه سقوط خواهد کرد زیرا تمام دارایی و حیثیت تبهکاری به نام بنیامین نتانیاهو به خاطر جو مصنوعی ایران‌ستیزی و ایران‌هراسی است که ایجاد کرده است. این نگاه را سال‌هاست که یهودیان دلسوز ضد صهیونیسم در داخل و خارج ایران مطرح کردند و ما گوش نکردیم. ایران گاهی با رفتار رادیکال خود به بقای نتانیاهو کمک کرده است. در نتیجه باید این حربه را از او بگیریم.

او درباره‌ی وجه داخلی اثرگذار بر آینده‌ی سیاسی ایران گفت: بیاییم در یک فرض محال فکر کنیم که ترامپ اعلام کند که من هر آنچه ایران بخواهد را قبول دارم و اصلا مقلد رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران هستم باز هم مشکلات داخلی ایران همچنان پابرجا خواهد ماند.

این تحلیلگر سیاسی ادامه داد: تا زمانی که ما در برخی زمینه‌ها تن به اصلاحات اقتصادی و جراحی‌های سخت در میان‌مدت و کوتاه‌مدت ندهیم و تا زمانی که موضوعاتی مانند نبود شفافیت، نبود نظارت، نبود حسابرسی و نبود فرصت برابر در ایران وجود دارد هر گونه معجزه‌ی بین‌المللی هم صورت بگیرد نمی‌تواند مشکلات را حل کند. نتیجه‌ی آن در نهایت این خواهد بود که یک طبقه‌ی مرفه منطقه‌ی ۱ بالای شهر تهران را داریم و طبقه‌ی ضعیف و نحیف شهرستان‌ها و روستاها و جنوب تهران که در حد اسلام‌آباد پاکستان خواهد بود و این شکاف طبقاتی باعث ناآرامی‌ها و نارضایتی‌ها و دلخوری‌ها و عدم تعلق و وفاداری نسبت به نظام و ایران ادامه پیدا کند.

او اینطور نتیجه گرفت: حتما باید به یک توافق بین‌المللی عادلانه برای راهگشایی دست پیدا کنیم و حتما اصلاحات داخلی که منجر به دست یافتن به شرایطی نسبتا مطلوب در مورد نظارت، شفافیت، حسابرسی و فرصت برابر. اگر این دو انجام نشود همچنان خواهیم گفت که «این توافق به چه دردی خورد؟!» توافق بدون اصلاحات داخلی و اصلاحات داخلی بدون توافق هیچکدام فایده‌ای ندارد و هر دو منجر به شکست قطعی خواهد شد.

این تحلیلگر در پایان گفت: من امیدوار هستم ولی انجام آن بسیار سخت و پرمانع است و دشمنان بسیاری در داخل و خارج از ایران دارند. کسانی که با عنوان «دور زدن تحریم» به شرایط تحریم و مکیدن خون ملت، دولت و حکومت عادت کردند و کسانی هم داخل سیستم سیاسی دارند به سادگی اجازه نخواهند داد این دو اتفاق رخ دهد. این کار نیاز به عزم و اهتمام ملی دارد و اگر چنین اتفاقی رخ ندهد نظام و موجودیت ایران در خطر خواهد بود. اگر این خطر احساس شود امیدوار به انجام شدن آن هستم.