به گزارش مدیکال نیوز، در یک مطالعه اخیر که در مجله Cell منتشر شده است، محققان نشان دادند که فیتوشیمیایی‌ها و ترکیبات مشتق شده از میکروبیوم آنها، فعالیت ضد سرطانی مهارکننده‌های فسفاتیدیل اینوزیتول 3-کیناز (PI3K) (PI3Ki) را تنظیم می‌کنند.

این یافته‌ها با نشان دادن اینکه اثربخشی این داروها در درجه اول توسط محتوای کربوهیدرات غذایی کنترل نمی‌شود، بلکه توسط وجود یا عدم وجود ترکیبات مشتق شده از گیاه خاص و متابولیت‌های میکروبی آنها کنترل می‌شود، فرضیات قبلی را به چالش می‌کشند.

مداخلات غذایی بر پاسخ دارویی و پیشرفت بیماری تأثیر می‌گذارند. مطالعات پیش‌بالینی نشان می‌دهد که رژیم‌های غذایی می‌توانند رشد تومور را کند کرده و فعالیت داروهای ضد سرطان را بهبود بخشند.

رژیم کتوژنیک (KD) به دلیل توانایی‌اش در افزایش پاسخ‌های درمانی، حتی در سرطان پانکراس، مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که KD بر رشد تومور پانکراس تأثیر نمی‌گذارد، با شیمی‌درمانی و PI3Ki هم‌افزایی می‌کند و رشد تومور را کند کرده و بقا را طولانی‌تر می‌کند.

با این حال، این مطالعه نشان می‌دهد که مکانیسم هم‌افزایی مستقل از محدودیت کربوهیدرات است و در عوض به محتوای فیتوشیمیایی رژیم غذایی و میکروبیوم روده مربوط می‌شود.

رژیم‌های غذایی فراتر از ترکیب درشت‌مغذی‌هایشان، از چندین جنبه با هم متفاوت هستند. به عنوان مثال، غذای استاندارد جوندگان حاوی غذاهای تصفیه نشده (مانند سویا، ماهی) است، اما KD جوندگان حاوی اجزای تصفیه شده (مانند کازئین مشتق شده از شیر، روغن‌ها) است.

این رژیم‌های غذایی تصفیه شده از ابعاد مختلف با غذای معمولی متفاوت هستند. نکته مهم این است که هم رژیم‌های کتوژنیک و هم رژیم‌های غذایی تصفیه شده کنترل شده فاقد بسیاری از فیتوشیمیایی‌های موجود در غذای معمولی هستند که در مواد گیاهی مانند سویا به وفور یافت می‌شوند.

شناسایی اینکه کدام جنبه‌های رژیم‌های غذایی بر نتایج تأثیر می‌گذارند، هنگام مقایسه رژیم‌های غذایی متفاوت از چندین بعد، ضروری است.