همان خانه، همان کوچه، اما بی‌صدای خنده‌های کودکانش...

ما به همان کوچه برگشتیم؛ اما نه برای روایت فاجعه، بلکه برای شنیدن صدای مادری که هنوز با هر باران، دلش می‌لرزد.

روایت زمانی که خانه، امن‌ترین جا نبود؛ داغ دو فرزند، هنوز از دل این مادر نرفته است.